Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: πάρε με
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130737 Τραγούδια, 269450 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 πάρε με
 
πάρε με, μέχρι την άκρη του κόσμου.
με μάτια κλειστά θα ακολουθώ
τον ήχο των βημάτων σου ακούοντας
για να με πλήξει ,όπου με πας, καίρια η έκπληξη.
εκεί, στα νερά, που κυλούν τα ασκούριαστα
δίχως να κρυώνουν
δίχως ποτέ να σταματούν μέχρι να πιάσουν θάλασσα
ακολουθώντας από ένστικτο την κλίση του εδάφους
και τον αχό του κύματος.
όλα εξάλλου στον κόσμο αυτόν , αγάπη που,
ακολουθούν ένα όνειρο…

πάρε με, μέχρι τον ορίζοντα που γυαλίζει με την ανατολή
και μέχρι την βρεγμένη καρίνα του καραβιού
που ακολουθεί μια ρότα άγραφη στο χάρτη
επιθυμώντας το άγνωστο
κι ας έχει τάχα ανακαλυφθεί ολάκερη η γη
δεν έχει ακόμη εμφανιστεί , αγάπη μου, εκείνη η στεριά
όπου θα στεριώσει των ανθρώπων το συναίσθημα
μήτε και η ήπειρος που θα ναι τόσο μεγάλη
που να χωρά τον χορό των ψυχών μας

πάρε με, μέχρι τα δάση και τους δρυμούς
και μέχρι τα δέντρα με τους στιβαρούς κορμούς
που δε λυγούν στον άνεμο,
και δείξε μου το μυστικό διαβήτη
που γράφει εντός τους δίχως να χαράζει
τα χρόνια ένα - ένα που περνούν, αόρατα
που φαίνονται μονάχα στις εγκάρσιες τομές…
και στα λημέρια πήγαινέ με των πουλιών
που αποδημούν και ξενιτεύονται με τον χειμώνα
ακολουθώντας από ένστικτο τους εναέριους δρόμους
που βγάζουν δίχως στροφές και ανηφόρες
στις χώρες που παραθερίζει ο ήλιος.
γιατί αν μου πουν αγάπη μου πως κυβερνιέται ο άνεμος
ίσως κι εγώ πετάξω κάποια μέρα εκεί
όπου πηγάζει ανεμπόδιστα η ανατολή των πόθων μου…



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 7
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

http://luogointerno.blogspot.com/
 
monajia
14-01-2011 @ 01:11
δεν έχει ακόμη εμφανιστεί , αγάπη μου, εκείνη η στεριά
όπου θα στεριώσει των ανθρώπων το συναίσθημα
μήτε και η ήπειρος που θα ναι τόσο μεγάλη
που να χωρά τον χορό των ψυχών μας

ΟΛΟ ΥΠΕΡΟΧΟ..............
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΧΡΗΣΤΟ.................
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ALIROS
14-01-2011 @ 01:29
και στα λημέρια πήγαινέ με των πουλιών
που αποδημούν και ξενιτεύονται με τον χειμώνα
ακολουθώντας από ένστικτο τους εναέριους δρόμους
που βγάζουν δίχως στροφές και ανηφόρες
στις χώρες που παραθερίζει ο ήλιος. ::love.:: ::love.:: ::love.::καλημερα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
naoum
14-01-2011 @ 02:27
ακολουθώντας από ένστικτο τους εναέριους δρόμους
που βγάζουν δίχως στροφές και ανηφόρες
στις χώρες που παραθερίζει ο ήλιος.
γιατί αν μου πουν αγάπη μου πως κυβερνιέται ο άνεμος
ίσως κι εγώ πετάξω κάποια μέρα εκεί
όπου πηγάζει ανεμπόδιστα η ανατολή των πόθων μου…
karabasgeorgos
14-01-2011 @ 06:39
Αριστο ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
στίχος
14-01-2011 @ 06:56
για να με πλήξει ,όπου με πας, καίρια η έκπληξη.

δεν έχει ακόμη εμφανιστεί , αγάπη μου, εκείνη η στεριά
όπου θα στεριώσει των ανθρώπων το συναίσθημα
μήτε και η ήπειρος που θα ναι τόσο μεγάλη
που να χωρά τον χορό των ψυχών μας

και δείξε μου το μυστικό διαβήτη
που γράφει εντός τους δίχως να χαράζει
τα χρόνια ένα - ένα που περνούν, αόρατα
που φαίνονται μονάχα στις εγκάρσιες τομές…

γιατί αν μου πουν αγάπη μου πως κυβερνιέται ο άνεμος
ίσως κι εγώ πετάξω κάποια μέρα εκεί
όπου πηγάζει ανεμπόδιστα η ανατολή των πόθων μου…

................!!!!!! σταθερή αξία ....
φλοισβος
14-01-2011 @ 12:50
κι ας έχει τάχα ανακαλυφθεί ολάκερη η γη
δεν έχει ακόμη εμφανιστεί , αγάπη μου, εκείνη η στεριά
όπου θα στεριώσει των ανθρώπων το συναίσθημα

Χρήστο η πένα σου μαγεύει..
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
grampsas
15-01-2011 @ 16:12
παρα πολυ καλο το ποιημα σου Χρηστο!!!!!μπραβο!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο