| |
Στο περίπτερο μας
ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
Πάντα μπροστά σε ένα νοσοκομείο υπάρχουν ένα ή δύο περίπτερα. Εκτελούν χρέη μικρού σουπερ-μάρκετ και εξυπηρετούν πολλές ανάγκες ενός νοσοκομείου. Εξυπηρετούν μεγάλη γκάμα πελατών. Ξεκινώντας από την ψυχαγωγία (εφημερίδες, βιβλία και διάφορα περιοδικά με τα ΄΄ δωράκια ΄΄ τους),διατροφικές(μπισκότα, σοκολάτες, κέικ, σπόρια και πασατέμπο) και τελειώνοντας με τις λειτουργικές ανάγκες ενός ανθρώπου( τηλεκάρτα ,μπαταρίες ,ασπιρίνες). Το ΚΑΤ έχει δύο αλλά μεγαλύτερη ζήτηση έχει το μπροστινό, προς την λεωφόρο Κηφισίας. Εκεί πηγαίνουμε όλοι .Πιο συχνά, οι ιατροί και λιγότερα οι εργαζόμενοι του τεχνικού και διοικητικού .Πότε για καμιά σοκολάτα, τσιχλίτσες και πολύ συχνά για αναψυκτικό . Άλλοι για τσιγάρα και εφημερίδες. Άλλοι περνάμε και χωρίς να πάρουμε κάτι αλλά για να αφήσουμε την καλημέρα μας. Να ανταλλάξουμε γνώμες για την επικαιρότητα και γενικά για να δούμε ένα οικείο πρόσωπο .Ένα άτομο ,σταθερά στο πόστο του εκεί. Μας ξέρει και το ξέρουμε. Μία ψυχή που μας καταλαβαίνει και την καταλαβαίνουμε .Περνάμε πολλές φορές και χωρίς να ανταλλάξουμε χαιρετούρες. Μία ματιά φτάνει. Όλες τις εποχές του χρόνου ,πάντα χαμογελαστό με το οποίο αποκλείεται να μαλώσεις.
Αυτό γίνεται πάνω από δυο δεκαετίες. Θυμάμαι τα πρώτα χρόνια ,το 1984 που είχαμε κυρίως πολιτικές συζητήσεις καθότι ο παππούς και η γιαγιά ήταν ΚΚΕ .Πουλούσαν περήφανα το Ριζοσπάστη και δεν σήκωναν και πολλές κριτικές. Όποτε περνούσα σχολίαζα και λέγαμε διάφορα. Αναλύσεις και κριτικές, επιδοκιμασίες με θλιμμένες αναμνήσεις γέμιζαν το πλαίσιο της κάθε συναλλαγής μας. Μετά όταν ανέλαβε η κόρη ,μία γλυκιά και ευγενική παρουσία ,το πέρασμα έφτασε καθημερινή ρουτίνα. Αντικρίζουμε το ίδιο πρόσωπο πίσω από το παραθυράκι, πότε να μας κοιτά περίεργα, πότε να μας χαμογελά. Μ' εκείνο το βλέμμα το διερευνητικό και με καλοπροαίρετα σχόλια και ταξιδιάρικα. Πάντα θα ανταλλάσσουμε δυο κουβέντες που ξεπερνάν το τυπικό «τι κάνεις;», «τι κάνω;» και την απορία «καλά περνάμε ;»
Δυστυχώς σε σύντομο χρονικό διάστημα, θα εκλείψει ο επαγγελματικός κλάδος των περιπτερούχων .Οι λόγοι είναι πολλοί. Οι πωλήσεις καπνικών προϊόντων(σιγαρέττων, καπνού καί φίλτρων, αναπτήρων κ.λ.π.) και αναψυκτικών μειώνονται σε μεγάλο βαθμό. Την ίδια πτωτική πορεία ακουλούθησαν οι πωλήσεις γλυκισμάτων πάσης φύσεως(π.χ. τσίκλες, σοκολάτες, γαριδάκια, πατατάκια, γκοφρέτες κ.λ.π.)Ο κύριος ρόλος του περίπτερου: η διανομή του εντύπου τύπου(εφημερίδες περιοδικά) μειώθηκε σε τόσο μεγάλο βαθμό, ώστε να κλείνουν ακόμα και έντυπα, όπως προσφάτως η εφημερίδα "VETO" και ΒΗΜΑ. Λόγω της διάδοσης του διαδικτύου, πολλές εφημερίδες, ακόμα και μεγάλης κυκλοφορίας, αναγκάζονται να παύουν την έκδοσή τους ως έντυπες και να μετατρέπονται σε ηλεκτρονικές, προσβάσεως μόνον μέσω του διαδικτύου. Το τέλος των περιπτερούχων ως επαγγελματικού κλάδου θα γίνει πραγματικότητα σε μία δεκαετία. Παρ όλα ταύτα εμείς επιμένουμε να το επισκεφτούμε και να το ονομάζομαι το περίπτερο μας επειδή το νιώθουμε τόσο οικείο και μας δένει μία μακροχρόνια φιλία και αλληλοεκτίμηση.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
