monajia
18-01-2011 @ 00:19 | Καθώς έσερνε το σταυρό κατάκοπος
χάραζε στο χώμα μοναδικές γραμμές
Ποτέ δεν τις κοίταξε , δεν κοίταζε πίσω
Μήτε οι υπόλοιποι τις πρόσεξαν
κυνηγούσαν τα ψίχουλα που σκόρπιζε ο αέρας
Άλλοι ούρλιαζαν κι άλλοι λούφαζαν
Μύριζαν την αιμάτινη καταιγίδα
Έτσι το σύννεφο που διάβαζε συχνά ανθρώπων διαδρομές
πήρε της ιστορίας το χιλιοτρυπημένο σφουγγάρι
Πάντα του έσταζε αίμα και όξο
::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | |
Aνδρέας Lark
18-01-2011 @ 02:06 | ...η μνήμη της λήθης-η πορεία του ανθρώπου! | |
stigmi
18-01-2011 @ 03:42 | Ωραιότατο!! | |
Ναταλία...
18-01-2011 @ 03:51 | Έτσι το σύννεφο που διάβαζε συχνά ανθρώπων διαδρομές
πήρε της ιστορίας το χιλιοτρυπημένο σφουγγάρι
Πάντα του έσταζε αίμα και όξο
Πολύ ωραίο ::yes.:: ::theos.:: ::yes.:: | |
poetryf
18-01-2011 @ 07:38 | μεστή γραφή... ::yes.:: | |
lemures
18-01-2011 @ 12:43 | εξαιρετικα δοσμενο το δραμα! απλα και ποιητικα! μου αρεσε ιδιαιτερα! | |
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
18-01-2011 @ 15:57 | ::theos.:: ::up.:: ::theos.:: | |
aridaios
15-02-2011 @ 18:07 | Πολύ ωραίο
Ωραιότατο
::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | |
RoadPoet
22-06-2011 @ 23:29 | Ποτέ δεν τις κοίταξε , δεν κοίταζε πίσω
Χαίρεσαι να διαβάζεις... | |
 |
