Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: διχασμός
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130447 Τραγούδια, 269382 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 διχασμός
 
άναψε πάλι ο ουρανός τα φώτα του ένα- ένα
κι εφόρεσε το μπλάβο της η θάλασσα μετάξι
μια βάζει ο νους τα ζωντανά χώρια απ’ τα πεθαμένα
μια θέλει να ναι στο βυθό, την άλλη να πετάξει

βγάζει τη μια από το λαιμό σαν αιμοβόρα βδέλλα
τη μνήμη, που του ρούφηξε όλη τη δύναμή του
μα ύστερα πάλι την καλεί και της φωνάζει: «έλα
τι χρείαν έχει το κορμί χωρίς τη θύμησή του»…

τούτο τον διχασμό που ζω δεν έχω καταλάβει
μισός στο χθες να βρίσκομαι κι ο αλλόμισος στο τώρα
φαίνεται πως το βρόχινο νερό έχω μεταλάβει
κι είμαι τη μια ψιλή βροχή, την άλλη άγρια μπόρα

κι εκεί που είμαι για θάνατο που ‘μαι του κάτω κόσμου
σαν έξαφνα ανασταίνομαι, κι αστροφεγγιάζει ο νους μου
κι αντροκαλιέται η ψυχή : « βάσανα κι άλλα δόσμου
ζωή, τώρα που σ’ έμαθα και σ’ έχω του χεριού μου»

κάποιος μου το πε κάποτε, που, πότε δε θυμάμαι
όλα είναι μέσα στο μυαλό τα κυβερνάς, τα ορίζεις
σε σκιάζουν τώρα όσα άλλοτε έλεγες «δε φοβάμαι»
κι όσα φοβόσουν άλλοτε, τώρα τα φοβερίζεις



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 7
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

http://luogointerno.blogspot.com/
 
ΚΟΥΚΛΑΚΙ
20-01-2011 @ 02:58
κάποιος μου το πε κάποτε, που, πότε δε θυμάμαι
όλα είναι μέσα στο μυαλό τα κυβερνάς, τα ορίζεις
σε σκιάζουν τώρα όσα άλλοτε έλεγες «δε φοβάμαι»
κι όσα φοβόσουν άλλοτε, τώρα τα φοβερίζεις

::up.:: ::up.:: ::up.::
monajia
20-01-2011 @ 03:23
άναψε πάλι ο ουρανός τα φώτα του ένα- ένα
κι εφόρεσε το μπλάβο της η θάλασσα μετάξι
μια βάζει ο νους τα ζωντανά χώρια απ’ τα πεθαμένα
μια θέλει να ναι στο βυθό, την άλλη να πετάξει

ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟΣ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΧΡΗΣΤΟ......
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
smaragdenia
20-01-2011 @ 04:05
κάποιος μου το πε κάποτε, που, πότε δε θυμάμαι
όλα είναι μέσα στο μυαλό τα κυβερνάς, τα ορίζεις
σε σκιάζουν τώρα όσα άλλοτε έλεγες «δε φοβάμαι»
κι όσα φοβόσουν άλλοτε, τώρα τα φοβερίζεις

Πολύ ζωντανό, μόνο όταν πάθεις ,θα μάθεις να φοβερίζεις ακόμα και τον θάνοατο..... ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
ALIROS
20-01-2011 @ 05:40
τούτο τον διχασμό που ζω δεν έχω καταλάβει
μισός στο χθες να βρίσκομαι κι ο αλλόμισος στο τώρα
φαίνεται πως το βρόχινο νερό έχω μεταλάβει
κι είμαι τη μια ψιλή βροχή, την άλλη άγρια μπόρα ::theos.::
ΛΥΔΙΑ_Θ
20-01-2011 @ 10:58
..........!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.::
Μαυρομαντηλού
28-12-2012 @ 17:11
κι εκεί που είμαι για θάνατο που ‘μαι του κάτω κόσμου
σαν έξαφνα ανασταίνομαι, κι αστροφεγγιάζει ο νους μου
κι αντροκαλιέται η ψυχή : « βάσανα κι άλλα δόσμου
ζωή, τώρα που σ’ έμαθα και σ’ έχω του χεριού μου»

κάποιος μου το πε κάποτε, που, πότε δε θυμάμαι
όλα είναι μέσα στο μυαλό τα κυβερνάς, τα ορίζεις!!!!!!!!!!!!!!! ΕΓΩ ΣΤΟ ΕΙΠΑ ΜΗΠΩΣ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
σε σκιάζουν τώρα όσα άλλοτε έλεγες «δε φοβάμαι»
κι όσα φοβόσουν άλλοτε, τώρα τα φοβερίζεις
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Άσε τις φοβέρες και .......''κι εκεί που είμαι για θάνατο που ‘μαι του κάτω κόσμου
σαν έξαφνα ανασταίνομαι, κι αστροφεγγιάζει ο νους μου''
ΑΝΑΣΤΗΣΟΥ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::up.:: ::love.:: ::theos.::
Σταυρακης_F-16ακιας
28-12-2012 @ 23:00

άναψε πάλι ο ουρανός τα φώτα του ένα- ένα
κι εφόρεσε το μπλάβο της η θάλασσα μετάξι
μια βάζει ο νους τα ζωντανά χώρια απ’ τα πεθαμένα
μια θέλει να ναι στο βυθό, την άλλη να πετάξει

ΑΠΑΙΧΤΟΣ ::rock.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο