monajia
25-01-2011 @ 01:29 | Κάποτε ήμουν σαν ευαίσθητο ζυμάρι
μαλακός και δεκτικός σε κάθε τι
λιθαράκι μες του κόσμου το νταμάρι
μια ψυχούλα που γινότανε χαλί.
ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ...............
::hug.:: ::hug.:: ::hug.:: | |
aridaios
25-01-2011 @ 01:34 | που τα όνειρά μου κάποιοι άπονα σκοτώσαν
μα συνεχίζω να παλεύω στη ζωή.
Όχι τώρα ! δε το βάζω κάτω
Ολη η δυναμη του ποιηματος σου
για τους ανθρωπους
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
Τσαλαπετεινός
25-01-2011 @ 01:51 | !!!!!!!!!!! ::yes.:: ::up.:: | |
Αταξίδευτος
25-01-2011 @ 08:06 | ...έκρηξη και κατάθεση ψυχής!!!!!!
::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
Pavlos Melas
25-01-2011 @ 09:33 | Όχι τώρα ! δε το βάζω κάτω
Όχι τώρα ! δεν τα παρατώ
πέρνω φόρα πάλι απ' τον πάτο
βγαίνω πάλι πάνω στον αφρό.
Κάποτε ήμουν σαν ευαίσθητο ζυμάρι
μαλακός και δεκτικός σε κάθε τι
λιθαράκι μες του κόσμου το νταμάρι
μια ψυχούλα που γινότανε χαλί.
πολύ ωραίο Μαργαρίτη!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! | |
φλοισβος
29-01-2011 @ 13:35 | Απίστευτα δυνατό!!!!!
Μπράβο!!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
 |
