| |
ΣΥΜΒΑΣΙΣ ΟΡΙΣΜΕΝΟΥ ΧΡΟΝΟΥ 5
Μην αρχίσετε τώρα τα συγχαρητήρια για τη "πρόσληψη"!! Στο 2007 αναφέρονται αυτά που γράφω..
Κι έφτασε επιτέλους (εντελώς απρόσμενα και από το πουθενά), η πρώτη μου μέρα στο Δήμο. Κατά τις 7 το πρωί βρέθηκα να κάθομαι μέσα στο κρύο καθισμένη σ' ένα παγκάκι στο μικρό παρκάκι που υπήρχε έξω από το κτήριο του Δημαρχείου. Το σκοτάδι και το κρύο είναι διαπεραστικά και αποκαρδιωτικά αλλά δε ξέρω ποιο κομμάτι μου διαπερνάει περισσότερο... το σώμα ή τη ψυχή μου?.... Κανείς άλλος εκτός από την ξανθιά κοπέλα που είμαστε στο ίδιο γραφείο δεν έχει εμφανιστεί και η πόρτα του κτηρίου είναι κλειδωμένη. Καθώς περιμένω μόνη τουρτουρίζοντας εμφανίζεται μπροστά στα σκαλιά της Δημαρχείας ένας σκύλος. Με το που με είδε άρχισε να γαβγίζει και ν' αγριεύει! Δε ξέρω ίσως τρόμαξε που με είδε εκεί νωρίς το πρωί κι ήταν ακόμη σκοτάδι! Αν κι έχω φοβηθεί αρκετά, δε φαντάζομαι ότι ο σκύλος θα εξελιχθεί σε μέγα πρόβλημα κάθε πρωί που θα φτάνω στο γραφείο και προσπαθώ να μη πανικοβληθώ και να μη του δώσω σημασία. Ευτυχώς σε λίγη ώρα έρχεται κάποιος και μας ανοίγει και μπαίνουμε μέσα στο κτήριο!! (όπως διαπίστωσα αργότερα το σκυλί κάποιες φορές μπαινοβγαίνει και μέσα στο κτήριο κατά βούληση!!) Ρωτάω την ξανθιά που δουλεύουμε μαζί για το σκύλο και τι γίνεται μ' αυτόν και μου λέει πως τον αποκαλούν και ότι ναι μεν είναι αδέσποτο, αλλά τον συντηρούν τα μαγαζιά που είναι κάτω από το Δημαρχείο...
Κι έτσι με την "χαρούμενη" υποδοχή του σκυλιού ξεκινάει η πρώτη μου μέρα στο Δήμο... μέσα στο γραφείο νιώθω απαίσια σα να είμαι σε λευκό κελί! Από την γλυκήτητα της Ύδρας που από το παράθυρο του γραφείου μου έβλεπα τη θάλασσα, βρίσκομαι πάλι πνιγμένη στο μπετόν της Αθήνας, καθισμένη σ' ένα γραφείο όπου πάνω του δεν χωράει ν' ακουμπήσει ούτε ένα ντοσιέ (ήταν ένα μικρό γραφείο από αυτά που είναι ειδικά φτιαγμένα για ηλεκτρονικούς υπολογιστές και είναι τόσο μικρό που κρατάω το ντοσιέ στα γόνατά μου..) και προσπαθώ να βγάλω άκρη με το χάος του Ελληνικού Δημοσίου! Στα τρία μέτρα πίσω μου - καθότι το γραφείο είναι πολύ μικρό και είμαστε στριμωγμένοι τέσσερις άνθρωποι εκεί μέσα - κάθεται η προϊσταμένη μου! Το μάτι της είναι καρφωμένο επάνω μου! Φρίκη! Παρακολουθεί κάθε μου κίνηση! Επίσης το πρόγραμμα που δουλεύω είναι συνδεδεμένο με τον υπολογιστή της και μπορεί ανά πάσα στιγμή να ελέγξει τη δουλειά που κάνω και να επέμβει σε αυτήν (ελπίζω όχι προς το χειρότερο!). Πόρκα μιζέρια! Νιώθω ότι κάθε μου κίνηση ελέγχεται από το άγρυπνο μάτι της! Ελπίζω (σκέφτομαι) ν' αντέξω να βγάλω το οχτάμηνο, αν και δεν μου αρέσει η όλη φάση καθόλου! Αλλά τι να κάνεις, κάνεις υπομονή μέχρι να τελειώσει η ρημάδα η Σύμβαση ορισμένου χρόνου..
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
