| |
[B]Γιώργος Κοκκινίδης[/B]
Είμαι η στοργή
είμαι το δάκρυ από το βλέφαρο
είμαι ο άνθρωπος που ενόχλησε το σύμπαν
Είμαστε εμείς
Μια σταγόνα νερό στον ωκεανό
είναι πιο μεγάλη από της γης το σύμπαν
και βοηθούμε το δειλινό, το δειλινό…
το δειλινό το βοηθούμε.
Θεέ μου ομορφιά,
Θεέ μου ζωή
.............
Απλούστατα την ώρα αυτή
ο δολοφόνος εσκέφτηκε:
Οι Ερινύες ή το δίκιο θα με πνίξουν?
Οι Ερινύες, του απάντησε ο φίλος του
Οι Ερινύες? Τι είδους Ερινύες?
Τι έγκλημα έγινε?
Δεν βλέπεις τον χώρο?
Εδώ βιάστηκε προχθές μια για δυο τσιγάρα
Ή εδώ, ο δρόμος...
που δεν είναι μεν λεωφόρος
αλλά είναι μονοπάτι που τραβούν καθημερινά με τον μόχθο,
με τον ιδρώτα τους
χιλιάδες,χιλιάδες
Με συγχωρείς Θεέ μου
προσεύχομαι καμιά φορά
...Τώρα βαδίζω, είμαι παιδί.
................
ποθώ το φως ως η αγριελιά
και πεύκο πεύκο
κι ο χρονος τεμαχίζεται
δροσιά δροσιά
κι ο χρόνος τεμαχίζεται
δείτε το
http://axinos.wordpress.com/2011/01/23/1231/
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 3
| | | | | | | |
|
