Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Με μάθανε
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130603 Τραγούδια, 269424 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Με μάθανε
 
μ αρέσει η θλίψη
γιατί έχω μάθει να πονώ,
με την χαρά μου
την αμαρτία να συγχωρώ,
κι όταν κακία τον κόσμο μου διέπει,
μ αρέσει να χάνομαι
και να ξεχνώ τα "πρέπει",
που μόνο κούραση βαφτίζουν στο μυαλό μου,
διώχνουν το όμορφο,
το φτερωτό θεό μου,
που με τα βέλη του το φάρμακο αλείφει,
κάνει την καρδία μου
να χτυπάει μες στα στήθη,
όπως δεν χτύπησε ποτέ της,
για κανένα,
γιατί μονάχα άκουγε
λόγια ξεθοριασμένα,
που όλο πικρία δηλητήριο πετούσαν,
την σκέψη μου βασάνιζαν
με κάναν κι απορούσα,
γιατί είχα μάθει πως το φάρμακο της ζωής,
είναι αγάπη που χαρίζεις και δεν ζητείς,
μα στην συνέχεια αλλάξαν οι απόψεις,
γιατί το νόμισμα εν τέλη έχει δυο όψεις...
χωρίς συναίσθημα λοιπόν,
ξερά και κρύα,
με έμαθαν να υπάρχω
και να σκέφτομαι γελοία..
δίχως να βλέπω την γλυκιά μου την ουσία,
να ζω με μάθανε στην ανυπαρξία..



Για μένα...

παραμυθάκι που κυλάει στο μυαλό
κάνει το πάθος να ταράζεται κι αυτό,
τη γοητεία βάζει στην άκρη,
συνεχίζει μια όμορφη ύπαρξη
που θέλει να αντικρίσει
κι όταν η πένα
ξεμείνει απο μελάνι,
το υπέροχο του άστρου της
θα τείνει να πεθάνει
γιατί ταλέντο που στις φλέβες κυλά
αστείρευτος χείμαρρος το μυαλό της θα ξυπνά
και μέσα στην τόση μελαγχολία
όμορφη θα έρχεται για εκείνη ασχολία
για την αγάπη και τον έρωτα να μιλά,
τον πόνο πίσω να ξεχνά
και στο φως να πορεύεται
δίχως να ντρέπεται
για τα ευγενικά συναισθήματα
και να εύχεται,
πως ακόμη κι αν το μελάνι της σωθεί,
με πένα της τα αστέρια τον νου να καθοδηγεί..
σε μια πορεία σωστή,
δίχως λάθη,
δίχως ατέλειες και άρρωστα πάθη,
λευκό χαμόγελο στο πρόσωπο να λάμπει,
τα παραμύθια της είναι το φάρμακο
που την καρδιά της γιάνει...






 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 7
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

kasabalaki_92@hotmail.com
 
monajia
27-01-2011 @ 03:47
ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ...................
::yes.:: ::theos.:: ::yes.::
merlin17254
27-01-2011 @ 03:48

γιατί μονάχα άκουγε
λόγια ξεθοριασμένα,
που όλο πικρία δηλητήριο πετούσαν,
την σκέψη μου βασάνιζαν
με κάναν κι απορούσα,
γιατί είχα μάθει πως το φάρμακο της ζωής,
είναι αγάπη που χαρίζεις και δεν ζητείς,


Το φαρμακο, η για μενα, η ουσια της ζωης, ειναι πραγματι η αγαπη που χαριζεις. ....Ακουγεται ευκολο..αλλα ειναι σπανιο.
aridaios
27-01-2011 @ 03:54
κι όταν κακία τον κόσμο μου διέπει,
μ αρέσει να χάνομαι
και να ξεχνώ τα "πρέπει",
Τι ψυχουλα που εχεις Θεεμου
::angel.:: ::yes.:: ::theos.::
Σμαραγδα 2,17
27-01-2011 @ 03:59
τελεια!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
idroxoos
27-01-2011 @ 04:27
πολύ όμορφα..... ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
ALIROS
27-01-2011 @ 05:27
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
malkon64
27-01-2011 @ 08:53
Πάρα Πολύ Ωραίο ........!!!!!!!!

::yes.:: ::yes.:: ::yes.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο