**Ηώς**
30-01-2011 @ 02:11 | Και μόνο που περπάτησα σε πράσινο χορτάρι
τα πόδια μου που βούλιαξα σε μουσκεμένη άμμο
με λάσπες ως το γόνατο που πάλεψα μονάχος
ήταν για μένα αρκετό, να βρω το νόημα μου........................!
''ΕΙΜΙ...ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ''καλή σου ΚΥΡΙΑΚΗ...!!!!!!!!! | |
monajia
30-01-2011 @ 03:07 | ΥΠΟΚΛΙΝΟΜΕ.........................
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
ΓΙΑΝΝΗΣ Κ
30-01-2011 @ 03:52 | Ενθουσιασμένος!!!
Η ιδέα και η απόδοσή της μοναδική.
Άρτιο σε δομή ..
Δε μπόρεσα να καταλάβω ότι κρύβεται μόνο πίσω από το παρακάτω στίχο και αν σου είναι εύκολο να μου το εξηγήσεις σε προσωπικό μήνυμα ή εδώ θα το εκτιμούσα πολύ
Το είναι τον μαθήτευσε να παίζει με τον χρόνο
Έχω βέβαια μία ερμηνεία αλλά..... | |
estia
30-01-2011 @ 04:37 | ΥΠΟΚΛΙΝΟΜΑΙ ΚΑΙ ΓΩ ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
Αγνή
30-01-2011 @ 07:18 | Η ύπαρξη, η υπόσταση, το είναι κι η οντότης
συνάντησαν την έλλειψη το χάος και το χάσμα
κι εκεί που συζητούσανε για ψάθινα παπούτσια
::theos.::
το είναι τον μαθήτευσε να παίζει με τον χρόνο
γειά σου Γερμανία ::theos.:: | |
Γιάννης Ποταμιάνος
30-01-2011 @ 10:52 | Πρωτότυπο και όμορφο.
Καλό σου βράδυ
::theos.:: | |
smaragdenia
30-01-2011 @ 14:26 | Καταπληκτικό..................... ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | |
στίχος
30-01-2011 @ 21:56 | Η ύπαρξη, η υπόσταση, το είναι κι η οντότης
συνάντησαν την έλλειψη το χάος και το χάσμα
κι εκεί που συζητούσανε για ψάθινα παπούτσια
περνάει ένας Έλληνας που ήταν διαβασμένος
έμπειρος όντας στην φθορά μα και στην αφθαρσία
εφτά αιώνες σκέφτονταν και δέκα αποφασίζαν
το είναι τον μαθήτευσε να παίζει με τον χρόνο
η έλλειψη συναίσθημα για όσα έχει χάσει
το χάος του εφίλησε με πάθος την καρδιά του
το χάσμα επροφήτευσε τις λύπες, τις χαρές του
και τέλος η οντότητα του έδειξε το όλον.
..............φιλόσοφος ποιητής..............συγχαρητήρια.................!!!! | |
kapnosa-v-ainigma
25-04-2020 @ 10:05 | ::love.:: ::rol.:: ::love.:: | |
 |
