| |
Δυο κορμιά
που μια αύρα γλυκά τα τυλίγει,
πλησιάζουν δειλά,
ένα νέο παράθυρο τώρα βλέπουν μπροστά τους να ανοίγει.
Χέρια απλωμένα
αγγίζουν το ένα τον κόσμο του άλλου,
μοιάζουν χαμένα,
σα μαθητές την πρώτη τους μέρα στη θέα του δασκάλου.
Σπίθα φωτιάς
που τώρα φλόγα θα γίνει,
τ'αρπάζει μονομιάς
και μ'ένα πέπλο και τα δύο
τρυφερά τα ντύνει.
Ύστατη ώρα,
σάρκες στον ουρανό που'χουν φτάσει,
ήρθε η μπόρα
κι απ'τα νερά της παρασέρνονται
στης θείας λύτρωσης τα δάση.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
