Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Ο άνθρωπος που θ'απομακρυνθεί
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130447 Τραγούδια, 269382 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ο άνθρωπος που θ'απομακρυνθεί
 

Είναι εδώ κάτω τόσο μίζερη
πλέον η ζωή που κάποιος σκέφτηκε
για λίγο να απομακρυνθεί.
Έγινε τόσο μίζερη εδώ κάτω
η ζωή,θεέ μου τρέχα να προλάβεις
την άδικη του συντριβή.

Τα πόδια του πονούσαν μα η
απόσταση που διανούσε μικρή,
δουλειά και σπίτι ώρες δεκάξι
έμοιαζαν φυλακή.
Και εκείνες που του χάρισαν
στη γη να παίξει, μονάχα
εικοσιτέσσερις.

Ώρες που έμειναν, οχτώ,
ν'αγαπηθεί,να πονέσει ,να χαρεί
να φάει ,να κοιμηθεί.
Δίκαια βάπτισε τη μέρα του πικρή
και χωρίς λόγο της έδωσε πνοή.
Δικαίωμα του μονάχα η αφοσίωση
στην ολική ανάλωση σε αόρατες
υποχρεώσεις.

Είναι πια μίζερη εδω κάτω η ζωή,

τόσο που ο χαμός έγινε στιγμή,
τυπική και ο έρωτας μια διάφανη
που κόπηκε κλωστή.

''Ζωγράφισα στο κορμί μου θανάτους
και βροχές και έζησα κάποιους απο
αυτούς και δάκρυσα με κάποιες απο
αυτές.''
Είναι πια άτολμη εδώ κάτω η ζωή
και η ψυχή του αναρωτήθηκε...

...Μα πως θα μπορέσει να γλυτώσει
απ΄τη σκόνη
πως θα μπορέσει να ξηλώσει την
κραυγή
και ν'αποκτήσει πάλι το νόημα που
ενώνει το θάνατο με τη ζωή.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 15
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Αδαμόπουλος Ανδρέας
 
Χρήστος Γιουσμαδόπουλος
06-02-2011 @ 16:53
Όμορφο, μα το φινάλε ακόμα πιο δυνατό! Να είσαι καλά! Την καλησπέρα μου!
σπουργιτάκι
06-02-2011 @ 16:55
με τον από πάνω...!!!!! ::blush.:: ::love.:: ::rol.::
ΠΑΠΑ-ΡΙΜΑΣ
06-02-2011 @ 18:12
::up.:: ::up.:: ::up.::
στίχος
06-02-2011 @ 18:46
Ώρες που έμειναν, οχτώ,
ν'αγαπηθεί,να πονέσει ,να χαρεί
να φάει ,να κοιμηθεί.
Δίκαια βάπτισε τη μέρα του πικρή
και χωρίς λόγο της έδωσε πνοή.

...............!!!
monajia
06-02-2011 @ 23:50
ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ..................
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
elsa98
07-02-2011 @ 01:09
και η ψυχή του αναρωτήθηκε...

...Μα πως θα μπορέσει να γλυτώσει
απ΄τη σκόνη
πως θα μπορέσει να ξηλώσει την
κραυγή
και ν'αποκτήσει πάλι το νόημα που
ενώνει το θάνατο με τη ζωή.

!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
φλοισβος
07-02-2011 @ 02:10
Πανέμορφο στο σύνολό του Ανδρέα, αλλά το φινάλε του μοναδικό!!!!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
07-02-2011 @ 02:22
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
oneiropola
07-02-2011 @ 03:12
...Μα πως θα μπορέσει να γλυτώσει
απ΄τη σκόνη
πως θα μπορέσει να ξηλώσει την
κραυγή
και ν'αποκτήσει πάλι το νόημα που
ενώνει το θάνατο με τη ζωή.

::up.:: ::yes.:: ::up.::
ΚατεριναΘεωνα
07-02-2011 @ 03:31
::theos.:: ::yes.::
Ναταλία...
07-02-2011 @ 04:38
Πολύ δυνατό Ανδρέα ::yes.:: ::theos.:: ::up.::
καζανάκι
07-02-2011 @ 13:53
::up.:: ::love.::
artemis dimitriou
11-02-2011 @ 05:16
''Ζωγράφισα στο κορμί μου θανάτους
και βροχές και έζησα κάποιους απο
αυτούς και δάκρυσα με κάποιες απο
αυτές.''
Είναι πια άτολμη εδώ κάτω η ζωή
και η ψυχή του αναρωτήθηκε...

...Μα πως θα μπορέσει να γλυτώσει
απ΄τη σκόνη
πως θα μπορέσει να ξηλώσει την
κραυγή
και ν'αποκτήσει πάλι το νόημα που
ενώνει το θάνατο με τη ζωή.

Καλησπέρα!!! εδω κι νιώθεις τη δύναμη του συναιθήματος!!!!
εξεραιτικό ΟΛΟ!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
artemis dimitriou
11-02-2011 @ 05:18
http://www.youtube.com/watch?v=Zc-aEYPPe7w
to die for
19-02-2011 @ 18:20
Δυστυχως καπως ετσι ειναι η ζωη μας.Αλλοτριωση!Το χειροτερο ειναι πως εχουμε σταματησει πια να αναρωτιομαστε

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο