| |
Σε πλημυριζουν τυψεις
και με αποφευγεις
πισω απ τον ισκιο σου
ριχνεις κλεφτη ματια.
Εχεις αγκιξει
τα δικα σου ορια
μες του μυαλου σου
τα σοκακια περπατας.
Σε περιμενουν στη γωνια
παγιδες δοκανα
θες να ξεφυγεις
να γυρισει η ξαστερια.
Κοιτας καταματα
υπερβασης το τολμημα
ενα σου βημα
και αρκει να βγεις μπροστα
εισαι αναμεσα
στου νου τα περιθωρια
τα ξεπερνας
με τα δικα σου ιδανικα.
Ερωτευμενος
του παραδεισου που εφτιαξες
τον κυκλομενο
ισκιο σου τον ξεπετας
ευτυχισμενος
που ξεπερασες εμποδια
με πλησιαζεις
εχεις φλογερη ματια
παραδωμενος
αισθηματων που ειναι γνωριμα
ισοροπια
ηρθες και κρατας γερα.
Οσα περιμενες
τα ελαβες απλοχερα
της ηρεμιας δυχτια
σ εχουν αγκαλια
βρηκες γαληνη
εχεις λογο ν αγαπας.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
