| |
Κάνω την σκέψη οδηγό
Στο θολό παράθυρο ζωγραφίζω τον ήλιο
Κι ας είναι σκοτάδι τριγύρω..
Θέλω μονάχα να ζεστάνει το μυαλό μου,
Με την όμορφη αύρα του να σεργιανίσω
Μέχρι εκεί που φτάνει το μάτι..
Να περάσω την πλατεία με τα φώτα
Και στο όμορφο παγκάκι που κάθονται δυο νέοι
Να αφήσω τη θύμηση να αναπολήσει
Τα δικά μας ξενύχτια..
Τότε που από το χέρι σε κρατούσα
Και η μοναξιά φοβόταν να με κοιτάξει
Φύγε μου έλεγε
“Δεν είσαι εσύ για εδώ”..
Τότε που το χαμόγελο συχνά έβγαινε στα χείλη
και η άρρωστη θλίψη με έδερνε σαν εφιάλτης
τα βράδια, γιατί την πρόδωσα..
τιμωρημένη λοιπόν για την ευτυχία μου
μα χαρούμενη
περπατούσα στο πλάι σου,
η ξεγνοιασιά έγινε η καλύτερη φίλη μου
απόλαυσα να ζω
να ελπίζω την επόμενη μέρα…
Το μάτι τώρα σταματάει μέσα σε ένα στενό
Εκεί που κάτω από το μισοσκόταδο
Έλαμψαν τα μάτια μας
Σε μια αθώα έκφραση
Μου χάρισες το άπειρο…
Εκεί σταματώ
Να θυμίσω στον εαυτό μου
Την όμορφη εκείνη μέρα
Που γνώρισα την αγάπη
Και με αυτή πορεύτηκα
Προς το μισοσκόταδο της καρδιάς μου
Να φωτίσω..
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
