| |
Τόσοι πάνε και έρχονται
μα εγώ εσένα ζωγραφίζω
Και όσο αυτοί τον έρωτα δεν σκέφτονται
με 'σενα το μυαλό μου θα γεμίζω
Η καρδιά μου βασισμένη,στου μυαλού την πρόφαση
Κι ας είναι ακόμα προδωμένη,δεν τολμά απόφαση
Φτιάχνει ποτάμι η βροχή,πάνω στο διάφανο γυαλί
Κι όταν σε αντικρύσω,δεν θα δακρύσω
από χαρά,μα από πληγή
Φτιάχνει ποτάμι η βροχή,πάνω στο διάφανο γυαλί
Κι όσο θα ανασαίνω,θα σε ζεσταίνω
αγκαλιά,μα και ψυχή
Τσιγάρο στο τασάκι που ξέχασα
αργά θα σιγοκαίει σαν εμένα
"Γιατί",δεν θα ρωτήσω που σε εχασα
κι ας μου χρέωσες εσύ,κομμάτι απ'τα σπασμένα
Η καρδιά μου βασισμένη,στου μυαλού την πρόφαση
Κι ας είναι ακόμα προδωμένη,δεν τολμά απόφαση
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
