| |
Μέσα στην τρικυμία της ζωής
έψαχνα το λιμάνι
που είναι για μένανε φτιαχτό
και περιμένει πάλι
να δέσω επιτέλους μια βραδιά
απόκαμα ο έρμος
άπειρα χρόνια ναυπηγός
και αμέτρητες φουρτούνες
χρυσά φτερά είχε της νυκτός
το άσπρο μου καράβι
κι όμως να τώρα, ναυαγός
χωρίς καράβι και βουβός
και εκεί που βρήκα μια αμμουδιά
με άσπρα χαλικάκια
με ξεραμένα φύκια στην ακτή
και με μικρά λαμπάκια
και με μια θεία και όμορφη
γοργόνα του θανάτου
που μου έκραζε να πάω κοντά
έκραζε μα του κάκου
τότε κατάλαβα βαθιά
βαθιά στα ψυχοκάρδια
πως χωρίς το καράβι μου
είναι η ζωή μου άδεια!
τότε κατάλαβα απλά
τότε είδα καθάρια
τότε νοστάλγησα βυθό
και τ ασημένια ψάρια!
τότε ανοίχτηκαν μπροστά
στα μάτια μου οι πύλες
είδα για λίγο τον τροχό
τις κοσμοστρόφες δίνες
τότε το πήρα απόφαση
πως ένας καπετάνιος
για το ταξίδι μόνο ζει
και για την τρικυμία
και άφησα το λιμάνι αυτό
με τα πολύχρωμα άνθη
με τα μετάξινα πουλιά
και με τα μαύρα αηδόνια
κι άνοιξα πάλι στα βαθειά
ίσια μες στα σκοτάδια!
με καλοδέχτηκαν ξανά
πνεύματα τα θαλασσινά
κι ηρθε στον ώμο μου ξανά
η άσπρη κουκουβάγια!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
