Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Τσικνοπέμπτη
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130784 Τραγούδια, 269462 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Τσικνοπέμπτη
 Αφιερωμένο στον Κλόουν...
 
Φόρεσες τη μάσκα του γελωτοποιού...
την ίδια που μασκαρευόσουν πάντα,
κλειδωμένη στο συρτάρι του καημού,
όπου έφυγαν και χάθηκαν τα νιάτα.

Το πλήθος να γελά με τα καμώματα,
το δάκρυ να σταλάζει στην καρδιά σου.
Πόσο λυπάμαι ένα κουρέλι κατάματα!,
το κλωτσούν να χαθεί η ανθρωπιά σου.

Στον τοίχο σβησμένο πια τ' όνομά σου,
ανύπαρκτη της ψυχής σου η αντοχή,
έσβησαν τα αστέρια της ματιάς σου,
σπάει σε κομμάτια η σιωπή...

Στη μικρή τη σχισμή της χαράς σου
το φεγγάρι ξανά δε θα φανεί,
χρόνια πολλά θα κουβαλάς τη θηλιά σου,
μαζί μ' αυτήν την ποταπή σου στολή...

Με γέλιο πικρό στα χείλη πορεύεις
και η βλακεία του μυαλού σου ψηλά,
ασυναρτησίες γράφεις στο χαρτί να θωπεύεις,
περιπλανώμενος να ψάχνεις ολβιότητα ξανά.

Στην σκήτη σου τώρα είσαι κλειδωμένος,
με τρύπιες τσέπες το παίζεις ταγός,
γελώντας νομίζεις πως υπάρχεις...
μα...σκεβρός ομοιάζεις ταώς...




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 21
      Στα αγαπημένα: 4
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Έχω και εγώ ένα σωρό απωθημένους ουρανούς… Μα δεν σκοτώνω άστρα…»”.
 
sharon
24-02-2011 @ 01:54
http://www.youtube.com/watch?v=0zvPY_hL31s
monajia
24-02-2011 @ 02:01
ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ..........
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ΚατεριναΘεωνα
24-02-2011 @ 02:04
Στη μικρή τη σχισμή της χαράς σου
το φεγγάρι ξανά δε θα φανεί,
χρόνια πολλά θα κουβαλάς τη θηλιά σου,
μαζί μ' αυτήν την ποταπή σου στολή...

πολύ όμορφο πολύ αληθινό!!!!!
mpoykhs
24-02-2011 @ 02:07

Φόρεσες τη μάσκα του γελωτοποιού...
την ίδια που μασκαρευόσουν πάντα,
κλειδωμένη στο συρτάρι του καημού,
όπου έφυγαν και χάθηκαν τα νιάτα. ::up.:: ::up.:: Όλο πολύ όμορφο!!!!
aridaios
24-02-2011 @ 02:14
ασυναρτησίες γράφεις στο χαρτί να θωπεύεις,
περιπλανώμενος να ψάχνεις ολβιότητα ξανά.
αληθινό όμορφο
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
μηχανοδηγος
24-02-2011 @ 03:15
http://www.youtube.com/watch?v=xqwwxJuAgOg
::angel.:: ::blush.:: ::blush.::
φλοισβος
24-02-2011 @ 03:29
Δεν έχω λόγια!!!!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
gk_giotaki
24-02-2011 @ 03:42
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
24-02-2011 @ 03:48
::yes.:: ::theos.:: ::yes.::
Αταξίδευτος
24-02-2011 @ 04:54
Κλείσιμο... πρώτο!!!!!!!!!

...και όλο σου επίσης,
για να μην παρεξηγηθώ...

Την καλησπέρα μου
::up.:: ::up.:: ::up.::
στίχος
24-02-2011 @ 05:19

http://www.youtube.com/watch?v=ohTP0UXhn8s

την ίδια που μασκαρευόσουν πάντα,
κλειδωμένη στο συρτάρι του καημού,
όπου έφυγαν και χάθηκαν τα νιάτα.

Το πλήθος να γελά με τα καμώματα,
το δάκρυ να σταλάζει στην καρδιά σου.
Πόσο λυπάμαι ένα κουρέλι κατάματα!,

Στον τοίχο σβησμένο πια τ' όνομά σου,
ανύπαρκτη της ψυχής σου η αντοχή,
έσβησαν τα αστέρια της ματιάς σου,
σπάει σε κομμάτια η σιωπή...

....τι να πω....ευφυής σύλληψη και - αν και επιτιμιτική - περιέχει αλήθεια και ξεκάθαρη ματιά απόστασης....

μπράβο sharon....εξαιρετικό....!!!
το κλωτσούν να χαθεί η ανθρωπιά σου.
oneiropola
24-02-2011 @ 05:19
Φόρεσες τη μάσκα του γελωτοποιού...
την ίδια που μασκαρευόσουν πάντα,
κλειδωμένη στο συρτάρι του καημού,
όπου έφυγαν και χάθηκαν τα νιάτα.

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Ναταλία...
24-02-2011 @ 05:22
πολύ όμορφο ::yes.:: ::theos.:: ::up.::
αντικλείδι
24-02-2011 @ 07:46
'Ολο το ποίημα είναι μέσα από την καλή σου καρδιά
και απευθύνεται στους γελωτοποιούς των τσίρκων
που μασκαρεμένοι πασχίζουν να δώσουν γέλιο στις
ψυχές των παιδιών και όχι μόνο ...
Πολύ ωραίο θέμα, μια και το καλεί η μέρα του καρναβαλιού
και το απέδωσες με αγάπη, σεβασμό και συναίσθημα, εύγε σου !!!
aspigon
24-02-2011 @ 09:35
TEEEEEEEEEEEELIO!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::theos.:: ::love.:: ::love.::
στίχος
24-02-2011 @ 09:48

http://www.youtube.com/watch?v=Z23b9xyX4TE

και η βλακεία του μυαλού σου ψηλά,
ασυναρτησίες γράφεις στο χαρτί να θωπεύεις,
περιπλανώμενος να ψάχνεις ολβιότητα ξανά.

Στην σκήτη σου τώρα είσαι κλειδωμένος,
με τρύπιες τσέπες το παίζεις ταγός,
γελώντας νομίζεις πως υπάρχεις...
μα...σκεβρός ομοιάζεις ταώς...

Στη μικρή τη σχισμή της χαράς σου
το φεγγάρι ξανά δε θα φανεί,
χρόνια πολλά θα κουβαλάς τη θηλιά σου,
μαζί μ' αυτήν την ποταπή σου στολή...

..................!!!! δίνεις όλα τα γκάζια εδώ.............

...την αγάπη μου sharon...........!!!!
ΚΟΥΦΕΤΟΥΛΑ
24-02-2011 @ 11:06
Στον τοίχο σβησμένο πια τ' όνομά σου,
ανύπαρκτη της ψυχής σου η αντοχή,
έσβησαν τα αστέρια της ματιάς σου,
σπάει σε κομμάτια η σιωπή.....πολύ δυνατό Σάρον!!!!!!!!! πάντα ένας κλόουν μπορεί να μην του χει μείνει τίποτα αλλά συνεχίζει να επιζεί......... ::hug.:: ::theos.::
Nikos Krideras
24-02-2011 @ 12:51
Kαλησπέρα αλήθειες μεγάλες ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
sharon
24-02-2011 @ 13:46
Το ξέρω Νίκο ότι είσαι γάτα ! πως το κατάλαβες ;
μόνο δεν ξέρω αν είσαι ο κοντός με τη γραβάτα !
πάντα φίλη σου .......... Sharon ...............
Nikos Krideras
24-02-2011 @ 14:06
ΚΟΙΤΑ ΜΕΓΆΛΟ ΣΟΥΞΈ ΘΑ ΕΙΧΑ ΑΝ ΕΙΜΟΥΝ Ο ΚΟΝΤΌΣ ΜΕ ΤΗ ΓΡΑΒΑΤΑ ::clown.:: ::clown.:: ::clown.::
sharon
24-02-2011 @ 14:18
Και τώρα έχεις σουξέ ! αλλά δεν παίζεσαι με τίποτα λέμε !

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο