| |
Οι κάτοχοι σοφίας μελάνης
δισταζουν να μιλήσουν
και τα λουλούδια του αγρού
ντρέπονται ν' ανθήσουν,
καθάρματα ευγονικής
σκύβουν να προσκυνήσουν,
του ραχατιού του θερινού
οι ολόγιωμες οι ώρες οι αργές
άλλη δε θ' αγαπήσουν
[.....]
Το χώμα που αλαφροπατεί
βλαστάνει ασημιά μύδια,
στου παγωνιού το μάτι
μαραίνονται πλουμίδια,
στο μαύρο το στερέωμα
γίνονται πεφταστέρια,
τσιγγάνες μουρλένονται
διαβάζοντας τα χέρια
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
