| |
[align=center][I]Σ’ άφησα να κουρσέψεις το μυαλό μου,
μισοσβησμένα χνάρια ενός ίσκιου,
στα μάτια αυτά του παραδείσου
αξίζω να λέγομαι ληστής.
Δεν ζήτησα τίποτ’ άλλο από μια αρωγή
θεώρησα χρέος σου να κλέψεις
ένα κορμί να παραβλέψεις
να γίνεις στο αύριο δικαστής.
Δυσφόρησα για όσα έχουν περάσει
Γλυκοχάραξε η άδυτη αυγή
ατέλειωτη είναι πια η προβολή
και οι εραστές δεν βλέπουν πια σκοτάδι.
Γνωρίζω τις μεστές προδιαγραφές σου
Αφού εγώ περπάτησα στον δρόμο
γνώρισα έναν δολοφόνο
και χάθηκα στον φόνο της σιωπής.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
