| |
ματωμενο το φεγγαρι,
κι οι σκιες παραμιλουν
με τραγουδια ζωντανευουν,
οτι οι ανθρωποι ποθουν
καθε σκεψη,φαντασια
κι οτι αλλο καρτερουν,
μες του ερωτα τα θεια
την αληθεια προσπερνουν
κι ετσι προχωρα η νυχτα,
σβυνει μεσα στη σιωπη.
με τα πεπλα τησ σκεπαζει
οτι θελει να κρυφτει.
και στη σκεψη μονο μενει..
μια αναμηση κακη
να θυμιζει το φεγγαρι..
πως δεν επρεπε να ρθει.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
