| |
| | Γυρίζω την πλάτη μου σε...εμένα |  | | |
Αξιοπρέπεια...Πόσο δυνατή λέξη. 'Εννοια που στηρίζει ολόκληρες στάσεις, διαποτίζει τις ζωές των ανθρώπων και γύρω απο την οποία περιστρέφονται, περιπλέκονται και περιέργως δεν καθορίζονται πάντα όλες μας οι σκέψεις, οι επιλογές και οι αποφάσεις. Είναι αδιάρρηκτα συνδεδεμένη με το "πρέπει" και οι περισσότεροι φτάνουν να πιστεύουν ότι το να κάνουν πάντα "αυτό που πρέπει" σημαίνει ότι είναι και θεωρούνται αξιοπρεπείς. Πόσα λάθος φορτία κουβαλάμε έτσι εμείς οι άνθρωποι; Και πόσους κατά φαντασίαν ήρωες δεν χτυπάμε φιλικά στην πλάτη δείχνοντας συμπόνια;
Να μην ξεχνιόμαστε. Υπάρχουν άνθρωποι που ζουνε άσχημα, ζούνε δύσκολα, αλλά δεν ζουν απλά. Καταφέρνουν με απίστευτη αξιοπρέπεια και θάρρος να βγαίνουν με τα φτερά τους λερωμένα και ξεφτισμένα από τα τούνελ μέσα απο τα οποία περνάνε, αλλά με τα φτερά αυτά στην θέση τους. Δεν μοιάζει η κίνηση αυτή με την κίνηση της μπαλαρίνας που καταφέρνει να περνά με χάρη και αξιοπρέπεια ανάμεσα από εμπόδια.Μοιάζει πιο πολύ με την κίνηση κάθε πιτσιρικά ή πιτσιρίκας που πέφτει την ώρα του κυνηγητού και σηκώνεται, τινάζει το χώμα από όπου θεωρεί ότι προλαβαίνει και συνεχίζει το παιχνίδι ξεχνώντας οτι πριν απο λίγο ήταν κάτω...Πότε ήταν αυτό άραγε;
Ωστόσο ας επιστρέψουμε στο πρώτο θέμα μας. Έχετε γνωρίσει ανθρώπους που περιγράφουν με τα μελανότερα χρώματα τον "γολγοθά" τους; Που μας λένε το πόσες ευθύνες ανέλαβαν στην ζωή τους και το πόση λίγη κατανόηση και συμπαράσταση βρήκαν; Ανθρώπους που μας συγκινούν με ιστορίες που βγάζουν με την καρδία τους ή από το μυαλό τους; Θα μου πείτε...αξιοπρέπεια δεν έχουν; Φανταστείτε ένα άτομο που εκμεταλλεύεται την κατάσταση της γυναίκας που το έφερε στον κόσμο και παλεύει με αξιοπρέπεια. Λέει για εκείνη ιστορίες πολλές, για την υγεία της που είναι τόσο έυθραυστη σαν τα φτερά της πεταλούδας. Εκμεταλλεύεται την υπομονή και την επιμονή του πατέρα της που θεωρεί ότι έχει ένα άτομο στο σπίτι υπεύθυνο και που θα αναλάβει έστω ένα φαγητό για την μητέρα της. Φευ! Και το θέμα είναι ότι όταν ο πατέρας θυμώσει και χάσει την υπομονή που τόσο αξιοπρεπώς κρατούσε, τότε η αξιοπρέπεια του ατόμου αυτού γίνεται καπνός και ρεζιλεύει τον πατέρα με τους χαρακτηρισμούς του...
Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν την αίσθηση λοιπόν πως είναι αξιοπρεπές να αναλαμβάνουν ευθύνες, αναξιοπρεπεπώς βγάζοντας την ψυχή για όσους υποτίθεται φέρουν την ευθύνη. Σαν τους συντρόφους ζωής που υπόσχονται στήριξη στην υγεία και την αρρώστια, μόνο που δεν περίμεναν ότι μπορεί η αρρώστια να έφτανε τόσο σύντομα. Και μετά εύχονται τόσο έντονα μέσα τους να τελειώσουν όλα που κάθε τους λόγος και κάθε τους πράξη φανερώνει αυτή την πικρή αναξιοπρέπεια. Πόσο αναξιορεπώς προσπαθούν να δείξουν ότι οι άλλοι τους φέρονται σαν να μην έχουν αξιοπρέπεια...ΩΠ! ειπα κάτι που δεν έπρεπε;
Και όταν μένουν μόνοι πόσο αναξιοπρεπείς και εκμεταλλευτες είναι αυτοί που τους άφησαν;
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Όταν ξέρεις ποιος είσαι, είσαι ελεύθερος και όταν είσαι ελεύθερος ξέρεις ποιος είσαι... | | | |
|
στίχος
14-03-2011 @ 19:39 | Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν την αίσθηση λοιπόν πως είναι αξιοπρεπές να αναλαμβάνουν ευθύνες, αναξιοπρεπεπώς βγάζοντας την ψυχή για όσους υποτίθεται φέρουν την ευθύνη. Σαν τους συντρόφους ζωής που υπόσχονται στήριξη στην υγεία και την αρρώστια, μόνο που δεν περίμεναν ότι μπορεί η αρρώστια να έφτανε τόσο σύντομα. Και μετά εύχονται τόσο έντονα μέσα τους να τελειώσουν όλα που κάθε τους λόγος και κάθε τους πράξη φανερώνει αυτή την πικρή αναξιοπρέπεια. Πόσο αναξιορεπώς προσπαθούν να δείξουν ότι οι άλλοι τους φέρονται σαν να μην έχουν αξιοπρέπεια...
..............!!!!!!! | | monajia
15-03-2011 @ 00:37 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
