| |
Να παλεύω με φαντάσματα δεν το περίμενα
να κοιτάω τους τοίχους και να βλέπω μορφές
χωρισμός είπα είναι και θα φύγει ακίνδυνα
είχα πείσει εμένα κι όλες μου τις ψυχές
και χτυπάω τον τοίχο, του μιλάω , τον βρίζω
και μετά μετανιώνω και κοιτάω αλλού
την παράνοια του μυαλού στο χτες καθρεπτίζω
και την λύπη μου αφήνω να ζήσει παντού
Ζωγραφίζω τον τοίχο με κόκκινο χρώμα
και στην μέση πετάω την δική σου μορφή
να αγγίξω και πάλι έστω αυτό σου το σώμα
πριν η σκέψη μου κάνει άλλη μία στροφή
και χτυπάω τον τοίχο, του μιλάω , τον βρίζω
και μετά μετανιώνω και κοιτάω αλλού
την παράνοια του μυαλού στο χτες καθρεπτίζω
και την λύπη μου αφήνω να ζήσει παντού
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
