| |
Ποιο δασος γυρευεις
να γινεις ζωγραφος
μια σκεψη που εχεις
να δωσεις το παθος.
Το χρωμα μιλαει
ζωη του χεις δωσει
δεν βρισκεις τα λογια
μα βαφεις πως νοιωθεις.
Σε κανυυν κοματια
του νου οι πληγες
η γνωση τ που γινε μοιρολογια
και δεν λες οτι θες.
Μοιαζουν παλατια
παλιες ζωγραφιες
τα γραφεις δεν φτανουν τα λογια
πως να πεις οτι θες.
Σε τοιχο μιλας
δεν ακουει δεν λογαει
καποιο νευμα ζητας
οσα δινεις να παρεις.
Σε σκιες ζωγραφιζεις
για να δει ο τυφλος
δεν μπορει θα υπαρχει
κι ενας αλλος στο φως.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
