| |
| | Μιλα Μου |  | | |
Θυμάμαι την ανάσα μου να
ανεβοκατεβαίνει άξονες ψυχής
ανάμεσα σε πρέπει και θέλω, θέλω και πρέπει, θέλω!!!βρισκόμουν κάπου στην Παπάφη . Τα μάτια μου ,ήταν καρφωμένα στο πεζοδρόμιο .Δεν τολμούσαν να απαντήσουν σε κανένα βλέμμα.
το δάκρυ μου αρνιόταν πεισματικά να
γίνει βροχή σε κάποια άκρη! παρατηρούσα τόσο έντονα το πεζοδρόμιο και σκεφτόμουνα πόση ζωή δέχεται πάνω του .Οι αρμοί του φάνταζαν στην τρομαγμένη μου καρδιά
με μικρά ρυάκια, ένα πλέγμα νευρώνων ,που άλλοτε ενώνει βήματα κι άλλοτε τα σκορπά...
Ένιωθα πως όλοι ήξεραν τι έκανα το προηγούμενο βράδυ .τα δάχτυλα μου ψάχνανε έξοδο κινδύνου μέσα στις τσέπες της ζακέτας μου .κι ολοένα πίεζαν το ύφασμά και ολοένα πίεζαν το φόβο μου.
Τι το τόσο φοβερό είχα κάνει;Θα σας πω..
Πήγα σπίτι ,πρώτη φορά αναρωτιόμουν αν έχω το σωστό κλειδί, ή αν σ’ όλη μου τη ζωή, έμπαινα με αντικλείδια .Ένιωθα σαν τον παλιάτσο που ξεβάφει το ρόλο του κλόουν από πάνω του ,για να φορέσει τα ρούχα ενός άλλου κλόουν, αυτά του εαυτού του.
Κοίταξα το πρόσωπο μου στον καθρέπτη. Όχι δεν ήμουν μόνη .το άλλο εγώ κοιταζόταν κι αυτό μαζί μου. η αύρα του μ’ έπινε σαν ένα σπάνιο εξωτικό λουλούδι και ανάσα, ανάσα ,έμπαινε μέσα μου .Από τη μία με τρόμαζε ,από την άλλη απλώς μου συστηνόταν.
Με λένε αλήθεια ,αυτή που αρνείσαι!
Με λένε φως ,αυτό που δεν αντέχεις να δεις κατάματα.
Με λένε αγκαλιά ,αυτή που φοβάσαι τόσο ν’ αγγίξεις.
μα πάνω απ όλα με λένε ζωή , η ζωή σου!
Πόσα θέλεις, για ν’ αντέξεις το παράμερα;
Ιδέα δεν είχα για το κόστος! Διωγμός , αυτοεξόντωση . Χλευασμός, απρέπεια, μείωση ,αλλά και αγκαλιά με κουλούρι σπασμένο στα δύο και καρδιοχτύπι!!! Μοναξιά και απόγνωση, αλλά και ζωή με γεύση φεγγαριού στις τσέπες!
Βαρέθηκα τα σελοφάν..Δε σου λένε ΣΚΑΣΕ… μα σου λένε ΣΩΠΑΣΕ…κανάκεμα ξεχαρβαλομένου πρέπει.
Μη δείξεις ότι είναι όμορφα τα χελιδόνια στα στήθη του Απρίλη, θα σε περάσουν για μπεμπέ..
Θα κάνεις μόνο , για να ξεσκατώνεις δάκρυα..Πολύ λίγο για νυχτόβιες ανατινάξεις.
Δε σου λένε σκάσε Μα σώπασε ! Δε σε λέω ψεύτη , απλώς δε σε πιστεύω κι όλο αυτό , για να μαι εντάξει, να σαι εντάξει. Για να μη βρει κανείς το μπελά του..ΚΟΙΜΟΥ ΕΝ ΕΙΡΗΝΗ ΛΟΙΠΟΝ κι άσε τη ζωή σου ν’ υποψιάζεται …πως είναι να ζεις!
Αλήθεια, πώς είναι να ζεις; Είναι αμαρτία το μέλλον που δεν έχει διεύθυνση, το τηλέφωνο που δεν έχει αριθμό! μα εγώ δεν είμαι νούμερο! Έχω ψυχή κι ας μου τη στεγνώνετε κάθε μέρα , λίγο λίγο με τις βρισιές…..Εγώ σας χαμογελάω . Κι ας κλάιω κρυφά στις γωνίτσες του μυαλού, κι ας ανασαίνω με τα δικά σας πνευμόνια..Έτσι μου μάθατε, να με φοβάμαι..Να φοβάμαι ν’ υπάρχω ..Κουράστηκα πριν καν ονειρευτώ!!
Ακούω για πολέμους και ουρλιαχτά σταυροφόρων της Ειρήνης και με ξεκουφαίνουν οι σιωπές από το σεμνό αντίο μιας μάνας που φεύγει αγκαλιά με το μωρό της! Μου δείχνετε την τέλεια εικονική πραγματικότητα μα με αφήνετε όμηρο σε αυτήν που βιάζει και βι- άζεται και βιάζεται..εναλλαγές εικόνων, ήχων , πληροφοριών τσουνάμι από λέξεις και σύμβολα και μάρκες πλυντηρίων , αυτοκινήτων και ανθρώπων. Σε λίγο θα μας πουλάτε στα ράφια των hyper- market.
Άνθρωπος για συνθετική πλύση εγκεφάλου. Στους 40 βαθμούς στο ελαφρύ πρόγραμμα.. Γεμίσαμε χλεχλέδες για την πλάκα του πιο σοβαρού αστείου. Το τζόγο του ευατού μας. Μας παίζουνε κάθε μέρα, μας ποντάρουνε για το καλό μας, μια στο κόκκινο , μια στο μαύρο και τα σχολεία συγχωνεύονται , τα νοσοκομεία μοιάζουν με σφηνάκια μόνο σ’ένα είναι μεγαλόκαρδο ι…Στον πόνο !!!μας κάνανε tattoo στο μυαλό το τα θέλω όλα και δεν έμεινε χώρος , να πούμε καλημέρα από την ψυχή, να χαμογελάσουμε όχι για να μπούμε στο facebook , αλλά γιατί έτσι νιώθουμε..Ξεχάσαμε να νιώθουμε..
Τι το τρομερό έκανα λοιπόν ;
ΣΚΕΦΤΗΚΑ!!!κι είδα ότι δεν είμαι η μόνη!!!Σκέφτεσαι κι εσύ! Δείξτο!!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | lena Kyropoulos | | | |
|
aridaios
01-04-2011 @ 17:09 | Αλήθεια, πώς είναι να ζεις; Είναι αμαρτία το μέλλον που δεν έχει διεύθυνση, το τηλέφωνο που δεν έχει αριθμό! μα εγώ δεν είμαι νούμερο! Έχω ψυχή κι ας μου τη στεγνώνετε κάθε μέρα , λίγο λίγο με τις βρισιές…..Εγώ σας χαμογελάω . Κι ας κλάιω κρυφά στις γωνίτσες του μυαλού, κι ας ανασαίνω με τα δικά σας πνευμόνια..Έτσι μου μάθατε, να με φοβάμαι..Να φοβάμαι ν’ υπάρχω ..Κουράστηκα πριν καν ονειρευτώ!! ::rock.::
Ξεχάσαμε να νιώθουμε.. ::rock.::
Δείξτο!!
ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΣΤΟΥς ΔΡΟΜΟΥς ΑΥΤΟ ΚΑΝΟΥΜΕl;)ena (lena) μου
ΦΙΛΑΚΙΑ ΑΠΟ ΦΛΩΡΙΝΑ ΜΑΑΑΑ ::hug.:: | | monajia
02-04-2011 @ 01:45 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΛΕΝΑ...... | | Ναταλία...
02-04-2011 @ 06:21 | Πολύ ωραίο ::yes.:: ::up.:: ::yes.:: | | aridaios
19-04-2011 @ 19:28 | που εισαι κοπελιαααααααααααα ::rock.:: | | χρηστος καραμανος
13-05-2011 @ 07:46 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
