| |
Ξεπαγιασμένο προβάλλει δειλά-δειλά στο μυαλό μου,
το καλοκαίρι που έπιασα χωρίς πολλά τ' όνειρό μου.
Θυμάμαι ήτανε τότε που σ' είχα πρωτογνωρίσει
και ζήτημα δυο-τρεις φορές να είχαμε μιλήσει.
Δευτερόλεπτα ή αιώνες πέρασαν από τότε,
ακριβώς δεν γνωρίζω να σου πω πότε.
Είναι απ' αυτά τα πράγματα που κάνουμε στον ξύπνιο
κι ύστερα νομίζουμε πως τα είδαμε στον ύπνο.
Τόσο τρελό μου φαίνεται να έγινε στ' αλήθεια
και μια νυχτιά να μπλέχτηκα στα ολόγλυκά σου δίχτυα
τόσο τρελό μου φαίνεται της μοίρας το παιχνίδι
όσα ωραία σκέφτομαι, τα έχω χάσει ήδη
Πως τα 'φερε έτσι η ζωή και σ΄ έκανε έρωτά μου,
μετά σα ξώφαλτση πενιά σε πήρε μακριά μου.
Σ' εξήσηση δεν πιάστηκα, το πέρασα σα θαύμα
που η πιο γλυκιά στιγμή μου άφησε το πιο πικρό μου τραύμα
Τόσο τρελό μου φαίνεται να έγινε στ' αλήθεια...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
