Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Μητρικό
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130638 Τραγούδια, 269439 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Μητρικό
 
ΜΗΤΡΙΚΟ

Μια ανάσα γιασεμιού κι ένα μικρό σου χάδι
αφήσανε μέσ' τη καρδιά, μαύρο, πικρό σημάδι.
Φιλιά και λόγια της φωτιάς, μες σε λευκό σεντόνι
χαράξαν απάνω στο κορμί, περίγραμμα από πιόνι.

Λέξεις γλυκές και γλαφυρές, ματιές που με τυλίγαν
φτιάχνανε δίχτυ της σιωπής, μα τίποτα δεν είπαν.
Απλά το δίχτυ άρχισε και τέλειωσε μπροστά μου
κι ας μαρτυρούσαν μυστικά, τα δόλια σωθικά μου.

Δεν ήσουν κρίνο της αυγής, κρίνα ποτέ δεν είχα
εσύ ήσουν άστρο της βροχής, που νόμιζα πως είδα.
Αστέρι που΄ λαμψες γλυκά, μα χάθηκες το βράδυ
λες και σου στέρησα εγώ, το πιο γλυκό σου χάδι.

Μάτια μου είπες, αγγελικά και ύφος μητρικό μου
πως να μαντέψω η τρελή, πως ήθελες το κακό μου.
Το βράδυ αυτό επέρασε, μα κι άλλα προσπεράσαν
και συ, απλά έμοιαζες, σαν φρόυτα που χαλάσαν.

Αστείο είναι πράγματι, ζωές να κοντρολάρεις
αστεία είναι κι η καρδιά, μεσ' τα φτηνά που ψάχνεις.
Το χρυσαφί σου φόρεμα, άστο μεσ' το συρτάρι
κανένας πια δεν το θωρρεί, πάρτο πια χαμπάρι.

Κι αν ίσως έκλαψες πικρά, γι' αστέρια που δεν λάμψαν
φταις μονάχα ξέρε το εσύ, που σαν τον αητό σε πιάσαν.
Τις τρυκυμίες μην ζητάς, η θάλασσα απλωμένη
πάρε φιλί να ζεσταθείς και μπύρα παγωμένη.

Μην λαχταράς τα άσκοπα, τα δόλια, τα πεσμένα
κρατήσου μόνο απ' το θεό, σ' απόκρημνα, κρυμμένα.
Φτάσε το χέρι στο θεό και ζήτα του το άστρο
αυτό που χρόνια έκρυψες εσύ, στης θάλασσας τον πάτο.

ΓΕΩΡΓΙΑ ΣΙΜΙΝΗ


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 10
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

ΤΊΠΟΤΑ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΥΧΑΙΑ...Μ' ΑΚΟΥΣ...;
 
mytilinia
05-04-2011 @ 17:42
http://www.youtube.com/watch?v=LQfbO285M9o
dante537
05-04-2011 @ 17:50
ζούμε όλοι στον πάτο και κοιτάμε τα αστέρια. θα τα φτάσουμε? ::yes.:: ::up.:: ::rol.::
ALIROS
06-04-2011 @ 00:25
::love.:: ::love.:: ΚΑΛΗΜΈΡΑ ::angel.:: ::angel.::
monajia
06-04-2011 @ 00:56
Δεν ήσουν κρίνο της αυγής, κρίνα ποτέ δεν είχα
εσύ ήσουν άστρο της βροχής, που νόμιζα πως είδα.
Αστέρι που΄ λαμψες γλυκά, μα χάθηκες το βράδυ
λες και σου στέρησα εγώ, το πιο γλυκό σου χάδι.

ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ.................
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
martin luther
06-04-2011 @ 01:12
::hug.:: ::hug.::
Γιάννης Ποταμιάνος
06-04-2011 @ 02:04
Δεν ήσουν κρίνο της αυγής, κρίνα ποτέ δεν είχα
εσύ ήσουν άστρο της βροχής, που νόμιζα πως είδα.
Αστέρι που΄ λαμψες γλυκά, μα χάθηκες το βράδυ
λες και σου στέρησα εγώ, το πιο γλυκό σου χάδι.

Μπράβο Γιωργία
Εξαίσιο !!!!!!!!!!!
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
DimitrisPratsos
06-04-2011 @ 02:59
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΓΕΩΡΓΙΑ ΕΛΠΙΖΩ ΝΑΣΑΙ ΚΑΛΑ
ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΜΠΡΑΒΟ ΕΧΕΙΣ ΣΗΜΕΡΑ ΑΠΟ ΜΕΝΑ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΩΡΑΙΟΤΕΡΑ ΣΟΥ ::up.:: ::up.:: ::up.::
akolouthos
06-04-2011 @ 04:29
Φιλιά και λόγια της φωτιάς, μες σε λευκό σεντόνι
χαράξαν απάνω στο κορμί, περίγραμμα από πιόνι.
Απλά το δίχτυ άρχισε και τέλειωσε μπροστά μου
κι ας μαρτυρούσαν μυστικά, τα δόλια σωθικά μου.

στα ποια?????? Οταν ειμαι λουσμενος δεεν ακουω καλά!!!!
peiraiotissa
06-04-2011 @ 06:29
Λέξεις γλυκές και γλαφυρές, ματιές που με τυλίγαν
φτιάχνανε δίχτυ της σιωπής, μα τίποτα δεν είπαν.

Εμένα μ΄αρέσει...κι ας τον Γιάννη να λέει!!Σήμερα βρήκες να λουστείς ακόλουθε???? ::hug.:: ::up.::
**Ηώς**
07-04-2011 @ 11:24
φταις μονάχα ξέρε το εσύ..
πολύ καλό...όμορφα στημένο!!!!!! ::yes.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο