Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Δεν είμαι υπολογιστής
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130521 Τραγούδια, 269405 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Δεν είμαι υπολογιστής
 παιδιά συγγνώμη για την απουσία μου αλλα μετακόμισα και δεν έχω ιντερνετ
 
Ξάφνου η καρδιά μου σφύγγεται
και νιώθω να λιγίζω.
Πάντα πρέπει να ανέχομαι
τα πάντα για να ζήσω.

Να εκτελώ τις διαταγές
σαν να 'μαι ρομποτάκι,
μα ο θεός με έκανε
ασήμαντο ανθρωπάκι.

Επίσης μου 'δωσε μυαλό
όχι κομπιουτεράκι,
να κάνω πράξη τη ζωή
κι όχι ένα νουμεράκι.

Κι αν λάθη έκανα πολλά,
θα κάνω κι άλλα τόσα
γιατί έχω μόνο μια καρδιά
που κάνει νάζια τόσα.

Γιατί στις φλέβες μου κυλά
αίμα που όλο βράζει,
όχι λαδάκι μηχανής
κι αγγοία όχι γρανάζι.

Γι' αυτό έχω το δικαίωμα
στο τέλος να μαυρίζω
αφού δεν καίω τον σκληρό
ούτε κανέναν βρίζω.

Έχω και το δικαίωμα
κάπου να θυμώνω.
Εφόσον ρεύμα δεν χαλώ,
μπορώ να νιώθω πόνο.

Έχω προσωπικότητα
που την καταπατούν
και σαν κομπιούτερ θέλουνε
να με καθοδηγούν.

Δεν έχω το δικαίωμα
όταν πονώ να κλάψω,
γιατί με θέλουν μηχανή
μ' ένα κουμπί ν' ανάψω.

Δεν έχω το δικαίωμα
να σκέφτομαι, να ελπίζω
γιατί δεν μου 'δωσε εντολή
κανένας τι να ζήσω.

Σας έχω νέα τρανταχτά
λοιπόν, ξεκαθαρίζω
κι αμα δεν σας αρέσουνε
συγγνώμη, δεν χαρίζω.

Έχω δικαίωμα να ζώ
έχω και να ελπίζω,
έχω δικαίωμα να γελώ
έχω και να δακρίζω.

Μπορώ να ονειρεύομαι,
μπορώ και να λυπάμαι,
μπορώ να προπορεύομαι,
μπορώ και να φοβάμαι.

Μπορώ να οραματίζομαι
το μέλλον τι θα φέρει
κι όλη τη νύχτα να κοιτώ
ένα λαμπρό αστέρι.

Μπορώ ίσως και να βαρεθώ
ή να διμιουργήσω,
μπορώ να κάνω το καλό
ή και να ξεστρατίσω.

Δεν είμαι υπολογιστής
γι' αυτό δεν καίω ρεύμα
κι αντί για κάρτα γραφικών
εγώ κατέχω πνεύμα.

Δεν είμαι μια μηχανή,
δεν έχω ούτε κουμπάκια,
γι' αυτό μου επιτρέποντε
και μερικά λαθάκια.

Δεν έχω μνήμη στο σκληρό
μα στον εγκέφαλο μου
γι' αυτό πολλές φορές ξεχνώ
τον προγραμματισμό μου.

Αντί για εξαρτήματα,
διαθέτω συναισθήματα,
που λειτουργούν χωρίς κουμπί
κι αυτό με κάνει ζωντανή.

Δεν εξαντλείται η μπαταρία μου,
ίσως η υπομονή μου
μα πάλι δύναμη θα βρω,
με θέληση δική μου.

Αυτή ειμ' εγώ πραγματικά
και σ' όποιον του αρέσει,
αλλιώς σ' ένα μηχάνημα
ας βρεί κι αυτός μια θέση.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 5
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Fox
 
koutsoupi
06-04-2011 @ 06:07
Αντί για εξαρτήματα,
διαθέτω συναισθήματα,
που λειτουργούν χωρίς κουμπί
κι αυτό με κάνει ζωντανή.

Τέλειο Βούλα μου!!Πραγματικά έτσι είναι,κάποιοι στην ζωή μας θεωρούν ρομποτάκια και μηχανές
και ξεχνούν πως είμαστε άνθρωποι. ::love.:: ::love.:: ::love.::
monajia
06-04-2011 @ 06:18
Μπορώ να ονειρεύομαι,
μπορώ και να λυπάμαι,
μπορώ να προπορεύομαι,
μπορώ και να φοβάμαι.

Μπορώ να οραματίζομαι
το μέλλον τι θα φέρει
κι όλη τη νύχτα να κοιτώ
ένα λαμπρό αστέρι.

::hug.:: ::hug.:: ::hug.::
Nikos Krideras
06-04-2011 @ 07:33
Βούλα !!!!!!!!! αστα αυτα μάς ξεχασες ::yes.:: ::yes.:: ::clown.::
Nikos Krideras
06-04-2011 @ 07:35
πολύ ωραίος ο σκληρός σου ::clown.:: ::clown.:: ::clown.::
martin luther
06-04-2011 @ 07:58
::hug.:: ::hug.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο