| |
| | Του Νικηταρά |  | | | Ποίημα που περιμένει τον τραγουδοποιό του | | |
Στρατοί γενναίοι θα πολεμούν τις νύχτες που κοιμάσαι,
μ’ αρμάτων κρότο, κανονιών σφυρίγματα, κλαγγές,
μα δε θα φτάνουν οι φωνές κι οι θρήνοι εκεί που θα ’σαι,
γιατί σε τρώει ο πυρετός και ψήνεσαι και καις.
Νικηταρά, τα κόκκινα, πάρα πολύ σού πάνε,
παράσημα στο σώμα σου του Τούρκου οι κοντακιές,
καινούργιοι θα ’ρθουν πόλεμοι, για νίκες θα μιλάνε,
σ’ άλλους καιρούς, σ’ άλλες γενιές, νέες μάχες ηρωικές.
Π.Θ.Τουμάσης
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Κάθε βράδυ σ' ονειρεύομαι, μέσα στο σκοτάδι σε παντρεύομαι. | | | |
|
koutsoupi
06-04-2011 @ 06:13 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | monajia
06-04-2011 @ 06:21 | ............ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ............
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Γιάννης Ποταμιάνος
06-04-2011 @ 09:44 | Νικηταρά, τα κόκκινα, πάρα πολύ σού πάνε,
παράσημα στο σώμα σου του Τούρκου οι κοντακιές,
καινούργιοι θα ’ρθουν πόλεμοι, για νίκες θα μιλάνε,
σ’ άλλους λαούς, σ’ άλλες φυλές, νέες μάχες ηρωικές.
Μπράβο Παναγιώτη
Ωραιότατο
::yes.:: ::yes.:: | | ALIROS
07-04-2011 @ 00:06 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
