| |
Άσχημη πόλη
Άσχημη πόλη, σύρματα μπετόν
Έρημοι από παιδιά οι δρόμοι
Και στολισμένες φυλακές
Που τις αγάπησες… θέλεις δε θες.
Στενό μπαλκόνι , που σε πλακώνει
βήμα σημειωτόν.
Σου φταίνε οι γλάστρες
Όποτε βγαίνεις για το παρόν
Το βράδυ έβρεξε νερό πολύ
Δε βρήκε χώμα για να το πιεί.
Κατράμι φούσκωσε τη γειτονιά
Κι ο πόνος πάλι, δε θα μας λείψει
Και στο δελτίο των εννιά
Κακά μαντάτα… θλίψη .
Μες τα κουτάκια μας λοιπόν
- ο γείτονας μας πάντοτ’ απών -
Εγκλωβισμένοι ζούμε μόνοι
Με δίχως όραμα, δίχως τιμόνι
Αργά αργά σκουριάζουμε
Τίποτε δεν αλλάζουμε.
Περνάει ο χρόνος βιαστικά
Και κλέβει τη ζωή μας
Κι εμείς ανυποψίαστοι
Και καλοκουρδισμένοι
Ζούμε με ψευδαισθήσεις
Και ψεύτικες ειδήσεις
Βάι βάι μανούλα μου… πια δε μπορώ!
Χάι χάι καρδούλα μου… να σε χαρώ!
Βουνά φυσήξτε στην ψυχή
Θάλασσες στο κορμί μου
Να καβαλήσω το «ντορή»
Και στην πηγή να φτάσω
Να πιώ τ’ αθάνατο νερό
Να πιώ να ξεδιψάσω.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
