Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: προςευχή
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130577 Τραγούδια, 269412 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 προςευχή
 κονσέρβα νηστήσιμη με μπόλικο λυρισμό, με λίγο λεμονάκι τρώγεται...
 
Φιδοσέρνεται το μονοπάτι
κολοβό, τεμαχισμένο
Και η κραυγή,
με χιλιάδες αντίλαλους να την απορροφούν
Κραυγή θανάτου
π' όλο προλαβαίνει τα βήματά μας
Τα σκονισμένα με σοφία
κι απελπισία...

Κι αν έρθει η νύχτα
κι αν φέρει όνειρα
δωσ' τα Θέ μου
μια στάλα αίμα
κι ένα ραβδί
τυφλού στρατοκόπου
Αλάθητα,
ερωτευμένο με τις μαργαρίτες

Ένα ραβδί...
που πάνω του κουρνιάζει η ιστορία
-όπως και στον καθέναν μας-
να ξαποστάσει
ώσπου να φύγει πάλι,
και μένει εκείνο
μόνο του στην ερημιά
χωρίς χυμούς,
στραβό,ξερό, με ρόζους

Αν έρθει η νύχτα απόψε
αν θα σφαλίσουν τα μάτια
κάνε να τρυπώσει ένα μικρό πιτσιρίκι γέλιο
από κάτω τους
κι ένα πηγάδι νερό δως του
να ξεδιψάσει

Αν έρθει η νύχτα απόψε
δώς της ένα φεγγάρι γεμάτο
και τα κόκαλα κρύψ' τα
και τους μάγους και τους αρχηγούς
Άσε μόνο ένα τραγούδι στα χείλη της
να σιγοψυθιρίζει όπως παλιά
να μιλά για τους απλούς ανθρώπους
που τους σακάτεψε
ο έρωτας ο φτερωτός,
για τα βήματά τους που σβήσαν
πάνω στο μονοπάτι της ζωής
ακολουθώντας κάποια αγαπημένη

Ναι, αν έρθει η νύχτα
το λόγο μετά, μην ξεχάσεις
να τον δώσεις στους ψιθύρους,
στο θρόισμα των φύλλων της πορτοκαλιάς
στην σιγαλιά
μην ξυπνήσουν τα παιδιά
π' αποκοιμήθηκαν στην αγκαλιά της


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 16
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
monajia
14-04-2011 @ 15:13
Ναι, αν έρθει η νύχτα
το λόγο μετά, μην ξεχάσεις
να τον δώσεις στους ψιθύρους,
στο θρόισμα των φύλλων της πορτοκαλιάς
στην σιγαλιά
μην ξυπνήσουν τα παιδιά
π' αποκοιμήθηκαν στην αγκαλιά της

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Denis
14-04-2011 @ 15:31
Ωραίο... Αλλ' αυτό το πιτσιρίκι γέλιο -το μικρό (πιτσιρίκι) είναι, μάλλον, πλεονασμός-, θέλει ένα πηγάδι νερό για να γίνει γάργαρο;! ::up.::
montekristo
14-04-2011 @ 15:48
Διονύση σωστός ::yes.::
πλεονασμός το μικρό κι έφαγε και ρέγκες το σκασμένο ::laugh.::
επισκέπτης
14-04-2011 @ 15:51
...τα πιτσιρίκια είναι συνήθως αχόρταγα Διονύση...

για το ποίημα τώρα,
ωραία γραφή βλέπω,
τρυφερότητα βλέπω
και μια αγάπη στον Σκαρίμπα αν δεν κάνω λάθος;
::rol.::
αντικλείδι
14-04-2011 @ 16:03
Υπέροχο πραγματικά, τρυφερό κι αγγίζει την καρδιά του αναγνώστη, εύγε ...!!!
TAS
14-04-2011 @ 16:10
Είναι η νύχτα που θολώνει την όραση; Ή η συγκίνηση από το τραγούδι της, που το σιγοψυθιρίζει, όπως παλιά στο θρόισμα των φύλλων της πορτοκαλιάς . .
montekristo
14-04-2011 @ 16:06
α ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια χαχαχα
όταν κοιτώ κάποια από τα παλιά ξύνω το κεφάλι μου
αμήχανα
τι γράφεις ρε, λέω, σαν να είναι ξένα
αλλά μ' έρχεται κρίμα να τα πετάξω και ξεδιαλέγω όσα έχουν τον λιγότερο στόμφο τα ψιλοδιορθώνω καμιά φορά και τα βάζω εδώ έτσι για μην τ' απαρνηθώ και μου κακιώσουνε
για τον Σκαρίμπα ναι
αλλά πως το κατάλαβες?
TAS
14-04-2011 @ 16:12
και Σκαρίμπα...μα και λίγο Λόρκα, θα έλεγα, εγώ, ε; . .
επισκέπτης
14-04-2011 @ 16:14
ε... όταν τα μονοπάτια φιδοσέρνονται... εκεί εγώ παθαίνω μια ελαφριά ταραχή... ::rol.::
montekristo
14-04-2011 @ 16:21
Ε ο Λόρκα έχει να κάνει με τις πορτοκαλιές...
καληνύχτα ::smile.::
Denis
14-04-2011 @ 16:30
Πράγματι: ''Στην ανθισμένη την πορτοκαλιά 'πό κάτω...''

http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Lyrics&act=details&song_id=13522 .

http://www.youtube.com/watch?v=ZSBfI93v9QM .

Έτσι, για να θυμόμαστ' οι παλιότεροι... ::yes.::

Υ.Γ.: Άννα, σου συνιστώ ανεπιφύλαχτα ν' ακούσεις τους ''Εαυτούληδες'' (από τις εκδόσεις της Νεφέλης) του Διονύση του Τσακνή σε 12 ποιήματα του μπάρμπα-Γιάννη...
arpistre
14-04-2011 @ 16:29
::laugh.::
μια χαρά είναι το στομφώδες
αλλά γελάω τώρα.. γιατί σκέφτηκα..
Μόντε έχω την υποψία ότι δεν σου πήγαινε το χέρι να γράψεις κανονικά τον τίτλο
κι ας απευθύνεσαι τάχα του θεού σου
::laugh.::

(αρχικά τι τίτλο είχες βάλει;;)
artemis dimitriou
15-04-2011 @ 05:24

Φιδοσέρνεται το μονοπάτι
κολοβό, τεμαχισμένο
Και η κραυγή,
με χιλιάδες αντίλαλους να την απορροφούν
Κραυγή θανάτου
π' όλο προλαβαίνει τα βήματά μας
Τα σκονισμένα με σοφία
κι απελπισία...

ΕΚΠΛΗΚΤΗΚΟ!!!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
montekristo
15-04-2011 @ 10:55
κι άμα έρθει κι αμα δεν ερθει
κάπως έτσι ::naugh.::
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
15-04-2011 @ 15:49
Ωραίο
::hug.::
TAS
15-04-2011 @ 16:22
::love.:: σε όλου σας . .

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο