| |
[align=right] [B] [I] Ενα ένα σβήνουν, αστεράκια της ψυχής
κομματάκια φως απ'της ζωής το μονοπάτι...
Καθένας μόνος του και όλοι μαζί, αμέτρητοι μόνοι
στο θρήνο της αθωότητας.
Αποχαιρετισμός, αποχωρισμός, απόσταση...
Απο - εως...
Μικροί θεοί των θνητών απόντες, βεγγαλικά σε μακρινό ορίζοντα...
Μπαίνουν τα χρόνια αβάσταχτης θλίψης,
απ'τις πόρτες, απ'τα παράθυρα, απο τις χαραμάδες.
Εδώ...Στον κάτω κόσμο της απάνω γειτονιάς...
Φυσάει βοριάς σήμερα,ένας αγριεμένος βαρδάρης φτάνει στο νότο
και παγώνει αυτον τον άπονο Απρίλη...
Δυο μολυβένια σύννεφα κρατούν τις άκρες τ'ουρανού...
Αντίο...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
