| |
Μα...
μι΄αρχοντορεμπετισα κυρα παρατηρει , συνηθως στεκεται πιο πισω μου κρυμμενη
το καπνισμα δεν εκοψε χρονια πια δοσμενη , σ' εσωτερικη γαληνη που ονειροβατει
Της μιλω για μας καμμια φορα , οταν δεν περιμενω αλλο
σαν βρισκω τοτε το κουραγιο , την αγκαλιαζω στοργικα
Ειναι η επισημη ερωμενη μου
μια και παντα περιμενει , μια αγκαλια επιλεγμενη
σ'οτι και να συμβει , αγερι μου ...
Διπροσωποι ειμαστε μεσα στην νυχτα
Ευτυχια;
Μα...
με το χαμογελο της ανοιγει καθε πορτα , καθε Παραδεισου
Στον οικο ανοχης της γειτονιας , τα γελια πια ενας ... σορός
διπλα σε κολασμενες θυρες
υγρα πατωματα
με δακρυα κλειδια
ως τα χαραματα
Μα...
την ανατολη , μοναχα εκεινη , την κρατα σφιχτα στα χειλη της
Λαθροβιος της ιδιας της ζωης , ψαχνοντας για την ουσια της
αυτη που κρατας ηδη αγκαλια , σ' αυτην που ηδη πια ξυπνας...
Χαμογελοφιλο
που ερχεσαι και φευγεις , σαν αγκαλιαζεις την αυγη
ενυδατώνεις την αγαπη , να υγρανθεί με το φιλι
μα πως να σου γιανει τα φτερα;
οταν δεν χανει ο Χρονος την θεση του , στην αγκαλια...
Μα ...
τι σου λεω...ανεβα στην γαιδάρα
θα σ' ανεβασω εως τον εβδομο ουρανο...
πριν να το κανεις ομως πρεπει να σου πω
ενα πιστολι εχω κρυμμενο , να υπογραφω τ' αδικο
και μια πενα , να ενημερωνει το κοινο...
για τις δεκαρες , θησαυρο , που σου παρεχουν
αν ρουφιανεψεις και δηλωσεις οτι πουν
τοτε στυλιαρι δεν θα δεις , μα θα πονεσεις
μωλωπισμενο σαν με δεις , με φακελο...
Μα ...
τον διχασμο τους τον εφτυνω , σαν φιλαω
σαν χαιδευω κι επιβιωση ζητω...
εσυ , εισαι ετοιμη;... κι αυτους ν΄αγαπησεις;
χαλωντας σπιτια τους , με βλεμμα στο κενο
στα περιβολια να ξεφευγεις με διαχυσεις
μα να μαζευεσαι σαν ΄ρθει με το καλο...
* γαιδαρα...
το συστημα που ανεβαζαν την λασπη η το μαρμαρο
στους οροφους καθε πολυκατοικιας ...χωρις αναβατοριο....
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
