stixoi.info: Μνήμες σαν γλυκό του κουταλιού κυδώνι

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	131513 Τραγούδια, 269623 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Μνήμες σαν γλυκό του κουταλιού κυδώνι

Μνήμες σαν γλυκό του κουταλιού κυδώνι

Αρχίζω και ξεχνάω τις χρονιές γεγονότων της ζωής μου.
Ποια γεγονότα προηγούνται ή έπονται άλλων.

Θυμάμαι τον παππού μου,
να κόβει δέντρα στο βουνό με το τσεκούρι
και 'γω επτά-οκτώ χρονώ,
μέχρι να ετοιμάσει ξύλα για κουβάλημα,
έβαζα τα μυρμήγκια να δαγκώνονται.
Τώρα λυπάμαι για τις πράξεις μου εκείνες.

Σπόρος σκληρός που γίνεται βλαστάρι.
Στ' αλώνια μ' έναν κόρφο μήλα στάρκιν για την δίψα.

Η στάμνα στον ίσκιο, εμείς με τα δρεπάνια στο χέρι.
Αρκουδόρεμα.Κάτω από την γέφυρα του Θόλου
βαθύ το ποτάμι με άφθονα χέλια που φαίνονται.
Μέσα στη φύση η αμαρτία δεν είναι αμαρτία*
μπορείς να σκέφτεσαι ερωτικά για όλα.

Μπορείς να σκέφτεσαι ερωτικά μεσ' στο λιοπύρι
και να φτερνίζεσαι στα μονοπάτια των λόφων,
στις αμμουδιές του ποταμιού, στα καπνοχώραφα.
Στο σπίτι το κλασσικό κέρασμα της μαμάς μου,
γλυκό του κουταλιού κυδώνι.

Σαν τους ανθρώπους του χωριού μου που έφυγαν
θυμάμαι και τα δέντρα του σπιτιού μας .
Πια δεν υπάρχουνε,
αλλά τα βλέπω τακτικά στα όνειρά μου.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ

Μ.Σάβ.23-Β΄Πάσχα 25 Απριλίου 2011


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 6 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Κυριακάτικη πρωταπριλιά της Σταυροπροσκυνήσεως

ΛΥΔΙΑ_Θ 25-04-2011 @ 11:19	!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ::theos.::
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ 25-04-2011 @ 15:09	Πια δεν υπάρχουνε, αλλά τα βλέπω τακτικά στα όνειρά μου. ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ::hug.::
TAS 25-04-2011 @ 16:18	όλα εδώ μένουνε...σαν την επίγευση του γλυκού του κουταλιού κυδώνι . .
ΜΝΗΜΩΝ 25-04-2011 @ 22:50	Μέσα στη φύση η αμαρτία δεν είναι αμαρτία* Εκπληκτική Απρίλιε ετούτη η ατάκα που σε λυτρώνει άμεσα πτης ενοχής την λάκκα ....
ΑΠΡΙΛΗΣ 26-04-2011 @ 01:09	Ευχαριστώ όλους τους φίλους και τις φίλες που διάβασαν το ποίημα. Χριστός Ανέστη και χρόνια πολλά.
Ναταλία... 26-04-2011 @ 06:59	Σαν τους ανθρώπους του χωριού μου που έφυγαν θυμάμαι και τα δέντρα του σπιτιού μας . Πια δεν υπάρχουνε, αλλά τα βλέπω τακτικά στα όνειρά μου. Χριστός Ανέστη Κωνσταντίνε ::yes.:: ::up.:: ::hug.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο