Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Τα λόγια και τα χέρια
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130619 Τραγούδια, 269439 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Τα λόγια και τα χέρια
 
[align=center]Τα χέρια σηκώθηκαν ψηλά στην ερημιά
έτοιμα να σφίξουν προστατευτικά τα λόγια
αυτά που ειπώθηκαν σε στιγμές σημαντικές
για να σημαδέψουν στο κεντρικό σημείο της μνήμης
εξάπτοντας την φαντασία ν’ αναζητήσει τα υπονοούμενα
όπως δεν εκφράστηκαν σε αλλοτινούς καιρούς
γιατί η ανάγκη απέτρεπε τις φωνές
και οι καιροί φοβόντουσαν τον ίσκιο τους

Τώρα που ωρίμασαν οι χτύποι της καρδιάς
βρήκαν τον ρυθμό της υπομονής
να συντονίσουν τα λόγια με τα χέρια
όπως χορεύουν τα σώματα το τάνγκο
με βήματα μικρά και ζωηρά
να σταθούν απέναντι από το πλήθος
έτοιμοι να συντροφεύσουν τα αδέσμευτα αισθήματα
στο δρόμο που διάλεξαν για την πορεία [/align]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 6
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
χρηστος καραμανος
03-05-2011 @ 02:12
::up.:: ::up.:: ::up.::
ΛΥΔΙΑ_Θ
03-05-2011 @ 02:30
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!ΠΟΛΥ ΔΥΝΑΤΟ ::theos.:: ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΓΙΑΝΝΗ ::theos.::
monajia
03-05-2011 @ 03:07
ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ............

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
στίχος
03-05-2011 @ 05:39

http://www.youtube.com/watch?v=i5tc57Gmfjw

...ώριμη, διαισθητική γραφή......τα σέβη μου.....εξαιρετικό....!!!!
y.markov
03-05-2011 @ 14:12
Σ' ευχαριστώ Χριστίνα για το link, μαγική μελωδία στην καλυτερη στιγμή μιας κουραστικής μέρας!!!! ::up.::
... άρα υπάρχω
04-05-2011 @ 15:34
Ποιά νάν' η ανάγκη που αποτρέπει τις φωνές
βουβά τα λόγια που χαράξαν τις καρδιές μας
αστέρια - χέρια, -της απόγνωσης σιωπές-
μοιράζουν στα όνειρα τις όμορφες στιγμές μας

Όπως η δύση μεγαλώνει τις σκιές
έτσι κι ο χρόνος τα αισθήματα απλώνει
μα κάποιος ήλιος κάπου-κάπου -είναι φορές-
που με τη λάμψη του σε καίει! και τ' απελευθερώνει.

Τώρα που ωρίμασαν οι χτύποι της καρδιάς
ξέρεις πως μένει μόνο ό,τι αγαπάς.

Αγαπητέ Γιάννη, η συμπυκνωμένη γραφή σου είναι δύσκολη αλλά συνάμα και πολύ όμορφη.
Χαίρομαι να σε διαβάζω.


Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο