Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Πατρίδα
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130580 Τραγούδια, 269414 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Πατρίδα
 Δημοσιεύοντας τους πρώτους ποντιακούς μου στίχους, έκρινα σκόπιμο να παραθέσω το ποίημα αυτό-ύμνο στον ποντιακό ελληνισμό-του Καβάφη.
 
«Αυτές τις μέρες διάβαζα δημοτικά τραγούδια
για τ' άθλα των κλεφτών και τους πολέμους
Πράγματα συμπαθητικά, δικά μας, γραικικά.
Διάβασα και τα πένθιμα για το χαμό της πόλης.
Πήραν την πόλιν, πήραν την, πήραν τη Σαλονίκη.
Και τη φωνή που εκεί που οι δυο εψέλναν
ζερβά ο βασιλιάς και δεξιά ο Πατριάρχης
ακούστηκε κι είπε να πάψουν πια.
Πάψτε παπάδες τα χαρτιά και κλείστε τα Βαγγέλια.
Πήραν την πόλιν, πήραν την, πήραν τη Σαλονίκη.
Όμως εκείνο που με άγγιξε πιο πολύ
ήταν το άσμα το Τραπεζούντιο με την παράξενή του γλώσσα
και με τη λύπη των Γραικών των μακρινών εκείνων
που ίσως όλο πίστευαν πως θα σωθούμε ακόμη.
Μα αλίμονο μοιραίον πουλίν
από την πόλη έρτε
μες σο φτερούλιν' αθ εν' χαρτίν περιγραμμένον
κι ουδέ σην άμπελον κονεύ μηδέ σο περιβόλιν
επήεν και εκόνεψεν σου κυπαρίσσ' τη ρίζαν.
Οι αρχιερείς δε δύνανται ή δε θέλουν να το διαβάσουν
Σέρας υιός γενήκασεν αυτός που το παίρνει το χαρτί
Και το διαβάζει κι ολοφύρεται
Σίτα αναγνώθ' σίτα να κλαίει
Σίτα να κρούει την κάρδιαν
Να αλί εμάς να βάι εμάς
η Ρωμανία πάρθεν.»

Κωνσταντίνος Π. Καβάφης

...........................................................

Τ' ομμάτ(ι)α μ' δάκρ(υ)α κι κρατούν
το πρόσωπο μ' γομώθεν
τη ψύσι μ' ο αναστεναγμόν
καμίαν κε λαρώθεν.

Σο' όνειρο μ' ‘λέπω τα ρασά σ'
πατρίδα μ' ντο λιβώνε
άμον ντο σκούμαι χάραμαν
σο ομμάτ(ι)α μ' κι σουμώνε.

Σα χώματα σ' να εβρίουμνε
ν' ακούγω τα πουλόπα σ'
σ' ορμία σης να ξαποστώ
να πίνω ασά νερόπα σ' .

Να έμνεν αετόπουλον
να πέτανα σον τόπο μ'
και μ' έναν ματοτέρεμαν
να έβρηκα τ' αρνόπο μ'.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 3
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Πόντιος κι έναν ομμάτ'
 
KTiNoS
02-10-2005
Basika xwris na thelw na se prosbalw den mirazome mazi sou thn agaph gia thn patrida. Den thelw na exw patrida polu de perisotero thn Ellada an me enoeis. H bizantinh aytokratoria htan sapia gia ayto dialithike kai den aisthanome katholou meros ths oute thelw na th sxetizw me tous Ellhnes. Telos EYTYXWS pou brethikan oi Arabes kai eswsan ta arxaia Ellhnika kimena allios oi Xristianoi tha eixan pro pollou ejafanisei. Sebome apolita to pontiako lao th gh tou thn koultoura tou kai kyrios th psixh tou (pou einai TERASTIA) En kataklidi gia ta dina twn lawn ftene oi kata kairous dinastes !
echo
02-10-2005
Αγαπητέ φίλε, σέβομαι τις απόψεις σου. Κανείς δε, δεν έχει τη δύναμη να με προσβάλει, οπότε μην ανησυχείς. Σε μερικές με βρίσκεις σύμφωνο. Εγώ βέβαια δε μίλησα για καμιά βυζαντινή αυτοκρατορία και τους κατά καιρούς δυνάστες. Κι αν παρέθεσα τους στίχους του Κ. Π. Καβάφη, το έκανα για να τονίσω το μεγαλείο των απλών ανθρώπων από τον πόντο που απλά αγωνίστηκαν, για μένα περισσότερο από πολλούς, και πίστεψαν ίσως μάταια, ότι θα σώσουν τα μέρη που η όποια κατάσταση τούς έμελλε να κατοικούν. Και με τους δικούς μου στίχους (που παρεμπιπτόντως τους θεωρώ «λίγους») να τιμήσω τους αγώνες των παππούδων μου, που εκδιώχτηκαν με βαρβαρότητα από το ίδιο τους το σπίτι, στερούμενοι τις οικογένειές τους, τις περιουσίες τους, την απλή καθημερινή ζωή τους και αφού τράβηξαν τα πάνδεινα (που εγώ μάλλον; δε θα άντεχα), ήρθαν σε αυτή τη γη για να ξαναδημιουργήσουν, να ζήσουν τη ζωή τους βρε αδερφέ και χάρη σε αυτούς (τους αγώνες) να είμαι εδώ μαζί σου και να συνομιλώ…. Τέλος, θα ήθελα να επισημάνω ότι θεωρώ τον εαυτό μου πρώτα άνθρωπο και μετά πόντιο ή Έλληνα. Ευχαριστώ για το σχόλιο κι όπως είπα σε μερικά συμφωνώ.
D-Asimos
08-08-2008 @ 15:24
ΘΑ ΤΟΥ ΠΗΓΑΙΝΕ ΠΟΛΥ ΝΑ ΓΙΝΕΙ HEAVY METAL!! ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΛΙΟΤΖΙΔΗ ΣΤΗ ΛΥΡΑ!!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο