| |
[font=Giorgia][color=black]
Με έναν Ήλιο ξύπνησα αγκαλιά
και τ΄όνειρο ακόμη τραγουδούσε
μια μωβ κορδέλα είχα στα μαλλιά
κι ένα χαμόγελο στα χείλη με φιλούσε
Νότες αδέσποτες μισό αιώνα τώρα
σαν τα παιδιά των λουλουδιών με κυνηγούν
μες το δωμάτιο που γέμισε με χρώμα
από μαντήλια κοριτσιών που τραγουδούν
Μ΄ένα φλάουτο αιθέρια να φυσά
και μια κιθάρα συνοδό στην ουτοπία
με σήκωσε στου ύπνου τα μισά
μια αέρινη φωνή γλυκιά και θεια
Πεθύμισε η ψύχη μου μουσικές
του εξήντα κι εβδομήντα μαγικές
όχι κάτι γνωστές κι εμπορικές
μα κάτι ψαγμένες ψυχεδελικές
Δεν βγαίνω σήμερα απ΄το σπίτι
αγκαλιά θα πάρω τη δισκοθήκη
πολύς καφές και μια σταχτοθήκη
βίρα τις άγκυρες διάλειμμα απ΄τη φρίκη [/color][/font]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
