| |
μαζευαμε στον ηλιο μερες
και μας τις εξαργυρωσαν
με ενα κελλι
τυφλε μου ραψωδε
μην τραγουδησεις κλεα ανδρων
η μοιρα μας σκοτεινη
η μοιρα μας μοιραια
μοναχα τραγωδια καθε πραξη
μαζευαμε στον ηλιο μας τραγουδια
μα πονηρα μας κερασαν πενθιμο σκοπο
τα νυκτοπουλια
και αμα εχεις αντοχη προσμενε το διδραχμο
για τον βαρκαρη δωρο
η μοιρα μας κλωστη που ατροπος μοιραια κοβει
λεξεις με περιεργη υφη που το σκοταδι κλεβει
μην πεις πως εφτασε η τελευταια μερα
μονο φερε μου γλυκο κρασι
και βαλε τραγουδι να παιζει
να φυγω οπως ηρθα οπως αρμοζει
διχως της τραγωδιας διδαγμα
απλα με πενθιμο το νηπενθες στα χειλη
μαζευαμε του ηλιου τις ακτινες
καιγαμε τις μερες μας παλευοντας με δρακους
μα καποιοι δολια μας δεσανε
για πραξεις που αιτιοι δεν ειμαστε
τωρα με δισακι στον ωμο και σιωπη
ξανα για το ταξιδι
οτι τρωει η πατριδα λενε τα παιδια της για να ζησει
κλεα ανδρων επιφανων μην τα υμνησεις
μονο των πολλων και ταπεινων που περπατανε δολιοι
γιατι αυτοι και το ψωμι ξερο και το νερο γλυφο
για αλλων τα παθη ενοχοι.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
