Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131062 Τραγούδια, 269523 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Η ζωή που το έσκασε με το γαλάζιο ποδήλατο
 
Μου πες, η ζωή είναι γιορτή.
Ένας γενέθλιος χορός πριν τον τελευταίο.
Τόσο λίγο πριν.

Μου έδειξες, ένα πρωί το ποδήλατο της.
Γαλάζιο, με χρωματιστά μπαλόνια στο τιμόνι.
Και σκασμένα λάστιχα.

Περάσαμε κι από τους δρόμους που χάραξε.
Ευθείες ολόκληρες με λουλούδια και πράσινο χορτάρι.
Κι απότομους γκρεμούς.

Θυμάμαι,
κάποτε που οι τούφες των μαλλιών σου
γαργαλούσαν το λαιμό μου,
και ψιθύρισες
« χόρευε, μέχρι να μάθεις να οδηγείς τον εαυτό σου».

Μα εγώ, την έβλεπα απ’το παράθυρο, να το σκάει .
Χωρίς εμένα.





 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 16
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
heardline
17-05-2011 @ 16:17
Πολύ ωραίο !!!!!!!!!!!!!!!

::up.:: ::yes.:: ::theos.::
ΛΥΔΙΑ_Θ
17-05-2011 @ 16:21
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.::
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
17-05-2011 @ 16:29
Μα εγώ, την έβλεπα απ’το παράθυρο, να το σκάει .
Χωρίς εμένα.
::theos.:: ::yes.:: ::theos.::
Celestia
17-05-2011 @ 17:23
Εχεις ενα μοναδικο τροπο να γραφεις.....
Τον λατρευω!!!!!!!!!!!!!!!

::love.:: ::hug.:: ::kiss.::
ΔΡΑΚΟΥ ΛΟΓΙΑ
17-05-2011 @ 17:48
ΥΠΕΡΟΧΟ ΠΟΙΗΜΑ ΔΥΝΑΤΟ ΣΑΝ ΓΡΟΘΙΑ ΣΤΟ ΣΤΟΜΑΧΙ.ΟΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ! ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΓΡΑΦΗΣ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ. ΜΠΡΑΒΟ-ΜΠΡΑΒΟ-ΜΠΡΑΒΟ!!!
ΜΑΣΤΡΟ-ΤΟΛΙΑΣ
17-05-2011 @ 19:40
είναι όντως πολύ όμορφο. δένεις απλοικά μα μαγευτικά την αλληγορία με τον ρεαλισμό. μπράβο!
Τσαλαπετεινός
18-05-2011 @ 00:19
Πολύ ωραίο!!!
Καλημέρα!
monajia
18-05-2011 @ 00:22
ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ........................

ΥΠΕΡΟΧΟ...............................

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ds.sophist
18-05-2011 @ 00:44
Θυμάμαι,
κάποτε που οι τούφες των μαλλιών σου
γαργαλούσαν το λαιμό μου

τελειο!!!!!!!!!!!!! ::up.::
merlin17254
18-05-2011 @ 04:15

Μα εγώ, την έβλεπα απ’το παράθυρο, να το σκάει .
Χωρίς εμένα.

.......ΞΕΧΩΡΙΣΤΟ.....
Ναταλία...
18-05-2011 @ 05:34
Πολύ ωραίο ::yes.:: ::up.:: ::hug.::
Ιχνηλάτης
18-05-2011 @ 05:35
Δεν μπορώ, παρά να σου αφιερώσω ένα τραγούδι, για την γεύση που αφήνει η ζωή! Και το τίμημα; Μια άχρηστη εμπειρία, που έρχεται πολύ αργά!
Αλλά ας είναι! Εστω και με ένα κουτσό γαλάζιο ποδήλατο, αξίζει τον κόπο!

http://www.youtube.com/watch?v=oQnbax8iZyE

::up.:: ::up.:: ::up.::
ALIROS
18-05-2011 @ 11:45
Καλό βράδυ ::angel.:: ::angel.:: ::angel.:: όμορφο
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
18-05-2011 @ 13:25
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
στίχος
18-05-2011 @ 13:46
Μα εγώ, την έβλεπα απ’το παράθυρο, να το σκάει .
Χωρίς εμένα.

...γροθιά δε θα πεί τίποτα.........έξοχα πικρό..............!!!!!



http://www.youtube.com/watch?v=ImJ2hDm9sd4&feature=related
poetryf
23-05-2011 @ 14:05
η απόλυτη συν(εν)οχή θλίψης και ελπίδας...

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο