| |
| | από φόβο |  | | |
εσένα, που άλλοτε, όπως περνούσες ανάμεσα
απ’ τα κλήματα , καταμεσής στ’ αμπέλια
μύριζες όλη ατρύγητο Αύγουστο,
μ’ ένα κεφαλομάντηλο λευκό να μη σε κάψει ο ήλιος
κι ανυποψίαστη σχεδόν για τον καιρό που φεύγει,
τώρα , ανάμεσα στις λέξεις σε ζητώ
τις λαξευμένες με κόπο πάνω στο ατόφιο μάρμαρο
κι ανάμεσα, σε ψάχνω, στα σπαράγματα των κιόνων,
στις καταρρέουσες στέγες και στους κήπους
που βασιλεύουν οι κισσοί
και που τα άγρια χόρτα αναδίνουν
την γνώριμη οσμή της εγκατάλειψης.
εσένα, που άλλοτε, όπως ερχόσουν απ’ τη θάλασσα
με την ποδιά γεμάτη αστερίες και κοχύλια
μύριζες όλη πελαγίσιο αέρα
μ’ ένα πουκάμισο στο χρώμα τ’ ουρανού
και με γυμνά τα πέλματα,
ανυποψίαστη σχεδόν για τον καιρό που φεύγει,
τώρα, μες στους χειμώνες σε ζητώ τους ατέρμονους
χωρίς να ξέρω αν θέλω αλήθεια να σε δω
όχι γιατί συνήθισα την απουσία σου
-δε συνηθίζεται ποτέ η απουσία ανθρώπου αγαπημένου-
μα από φόβο, μήπως και δεν αναγνωρίσω
την λάμψη εκείνη την εφηβική
που άλλοτε έκαιγε βαθιά στις κόρες των ματιών σου…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
| | http://luogointerno.blogspot.com/ | | | |
|
monajia
19-05-2011 @ 00:55 | ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ...................
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | μηχανοδηγος
19-05-2011 @ 01:32 | http://youtu.be/4c-HJvlF4Ns
::angel.:: ::blush.:: ::whist.:: | | ΛΥΔΙΑ_Θ
19-05-2011 @ 01:49 | !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!ΔΥΝΑΤΗ ΓΡΑΦΗ ::theos.:: ::theos.:: ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΧΡΗΣΤΟ | | ALIROS
19-05-2011 @ 03:20 | ποιηση | | CHЯISTOS P
19-05-2011 @ 07:10 | Πολλές φορές θέλουμε να αποφεύγουμε το είδωλο, από τον φόβο μην καταρρεύσει μέσα μας.. Κι αυτός είναι πραγματικός φόβος.
Σπάνιο το θέμα σου Χρήστο, χαίρομαι που το απέδωσες τόσο πειστικά και όμορφα ! | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
