| |
| | Αφελληνισμός (σχόλιο) |  | | |
Αφελληνισμός
Πολλές φορές γίνεται λόγος για τον κίνδυνο που υπάρχει για αφελληνισμό της χώρας μας. Ο κίνδυνος αυτός δεν είναι μόνο υπαρκτός αλλά με μια προσεκτική παρατήρηση της κοινωνίας μας, φαίνεται να συντελείται κιόλας. Βλέπεις να μεθοδεύουν κρυφά και φανερά, ορισμένοι «κύκλοι της παγκοσμιοποίησης» όπως αναφέρονται, την πολιτιστική μας ομογενοποίηση. Στην περίπτωση μας έχουν βαλθεί να αδυνατήσουν το ανάχωμα που φέρει το όνομα Ελληνικό Πνεύμα, Ελληνικότητα, Ανθρωπισμός. Τους εμποδίζει φαίνεται στα σχέδια τους και ειδικά στη χώρα μας επιδιώκουν τον αφελληνισμό.
Ορισμένοι εστιάζουν την προσοχή τους σε θέματα άμυνας και ασφάλειας της χώρας. Χωρίς να υποτιμάμε αυτόν τον κίνδυνο , θεωρούμε όπως θα δείξουμε παρακάτω, ότι δεν είναι και ο κυριότερος. Άλλοι πάλι σχετίζουν ένα τέτοιο ενδεχόμενο κίνδυνο με τα οικονομικά της χώρας. Και αυτοί έχουν από τη μεριά τους κάποιο δίκαιο. Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε και άλλους πολλούς κινδύνους εξ ίσου ισχυρούς, υπαρκτούς και μετρήσιμους όπως οι παραπάνω. Παρ’ όλα αυτά πρόθεση μας εδώ είναι να φωτίσουμε το πρόβλημα αυτό από την πολιτισμική του σκοπιά. Κατά τη γνώμη μας, ο μεγαλύτερος όλων κίνδυνος είναι η απομάκρυνση μας από τα στοιχεία ελληνικότητας που μας χαρακτηρίζουν. Να χάσουμε την ταυτότητα μας. Η διαδικασία αυτή είναι τόσο αργόσυρτη και μεθοδικά εξελισσόμενη, ύπουλη και πολλά υποσχόμενη σε καιροσκόπους και καλοθελητές αμύητους και αμοραλιστές που χρόνια τώρα έχει ήδη κερδίσει αρκετούς πόντους.
Να μερικά παραδείγματα. Κυκλοφορόντας στην Αθήνα και όχι μόνο, δεν βλέπεις παρά μόνο πινακίδες με ξένες επιγραφές. Στις κουβέντες των ανθρώπων, ιδιαίτερα των νέων, οι μισές από τις λίγες λέξεις που χρησιμοποιούν είναι ξένες (αγγλικές). Πας να πιάσεις δουλειά και σε ρωτάνε αν ξέρεις αγγλικά. Πρώτος στόχος λοιπόν η γλώσσα. Οι κινήσεις του σώματος και η γενικότερη συμπεριφορά, ακόμα και αυτό τούτο το γέλιο, αμερικανίζει και μαρτυράει κακό μιμητισμό. Το ωράριο λειτουργίας των καταστημάτων και λογής λογής πολυεθνικών εταιριών, ανεξάρτητα από τις κλιματικές συνθήκες, κατά τα αγγλοσαξονικά πρότυπα. Ο τύπος υπαλλήλου με το κοστούμι και την γραβάτα χειμώνα καλοκαίρι που πολλές φορές η εικόνα στα μάτια ορισμένων ελλήνων φαντάζει κωμική και σε άλλους ως η απόλυτη έκφραση της υποταγής . Το είδος της τροφής, οι ώρες των γευμάτων, τα συμπληρώματα τροφής. Ο καλοκαιρινός ύπνος το μεσημέρι. Το σκόρδο, το κρεμμύδι, ακόμα και το ψωμί εξαφανίστηκαν. Δεύτερος στόχος οι συνήθειες . Η αντίληψη για τη ζωή, τις αρχές και τις αξίες που κάθε λαός κουβαλάει συνειδητά ή και ασυναίσθητα, η φιλοσοφία μας, η ποιότητα και οι προτεραιότητες στη ζωή μας. Τα τραγούδια μας οι χοροί μας και γενικά τα ήθη και τα έθιμα μας. Όλο αυτό το σύνολο που συνθέτει την κουλτούρα του Έλληνα, την Ελληνικότητα του, βάλλεται με διάφορα ιδεολογήματα του τύπου: «Πάνω απ’ όλα το χρήμα». «Ότι φας ότι πιείς κι ότι αρπάξει ο ……» και πολλά άλλα. Τι πάει να πει φιλότιμο; Τι πάει να πει ηρωισμός;… Πάνω από όλα το συμφέρον. Τρίτος στόχος η κουλτούρα .Τέταρτος στόχος η παραποίηση της ιστορίας μας .Πέμπτος η γελοιοποίηση των θεσμών (οικογένεια, σχολείο, εκκλησία κ .α ),η κατακρήμνιση του φρονήματος και του πατριωτισμού κ .α .
Σε αυτόν τον κίνδυνο που μας πολιορκεί μπορούμε να αντιτάξουμε όπλα δοκιμασμένα και αποτελεσματικά. Πριν όμως απ’ όλα πρέπει να αναγνωρίσουμε αυτόν τον κίνδυνο και να παραδεχτούμε την ύπαρξη του. Μετά πρέπει να ανακτήσουμε την αυτοπεποίθηση μας ως λαός. Να αποβάλουμε τα συμπλέγματα κατωτερότητας και ανωτερότητας που μας διακρίνουν. Και να απομυθοποιήσουμε κάποιους άλλους «σπουδαίους» λαούς υποτίθεται. Τέλος πρέπει να μάθουμε, να γνωρίσουμε, να μετρήσουμε το μπόι μας και αναλόγως να πορευτούμε. Όλα αυτά μπορούμε να τα πετύχουμε μόνο μέσα από μια εμπνευσμένη διαπαιδαγώγηση από φωτισμένους δάσκαλους. Πρέπει με κάθε θυσία η χώρα να φροντίσει για την παιδεία των Ελληνοπαίδων. Οι δάσκαλοι να κάνουν το χρέος τους. Ανασυγκρότηση! Μπορεί στις μέρες μας, γύρω μας να επικρατεί σκοτάδι και καταχνιά. Μπορεί να φαίνεται ότι η φωτιά έχει σβήσει και έχει μείνει μόνο η στάχτη . Όμως κάτι μου λέει ότι μέσα στη στάχτη υπάρχουν σπίθες και καρβουνάκια που αποζητούν κάποιους να αναταράξουν τη στάχτη και να φυσήξουν πάνω στα κάρβουνα να ξανά πάρουν φωτιά. Μη μου πείτε ότι αυτά αποτελούν εθνικιστικό κήρυγμα και άλλα τέτοια, γιατί εδώ που έφτασαν τα πράγματα δεν κολλάει. Εξ άλλου τα πράγματα δείχνουν ότι κάτι αλλάζει .Κάτι αλλάζει από τα κάτω, από τον απλό λαό. Το λέει η επιμονή των Ποντίων των Κρητικών των Ηπειρωτών Καραγκούνηδων και Νησιωτών κ. α όταν προβάλουν σε κάθε ευκαιρία με υπερηφάνεια τους πολιτιστικούς τους θησαυρούς. Το λέει η νεολαία που έχει αγκαλιάσει το Ελληνικό έντεχνο, λαϊκό και παραδοσιακό τραγούδι και τους Ελληνικούς χορούς. Το λένε οι νέοι που διαπρέπουν σε διάφορους διεθνείς διαγωνισμούς Ευρεσιτεχνίας, Μαθηματικών και προωθημένης γνώσης. Το είπε προχτές το Δημόσιο Μουσικό Σχολείο του Βόλου σε μια φανταστική μουσική βραδιά σε μια ανάλογη εκπομπή (οι σπίθες που λέγαμε).
Το λέει και το ριζικό μας , η μακροχρόνια Ιστορία μας ,το πεπρωμένο μας.
«Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει. Μόνο λίγο καιρό ξαποσταίνει και ξανά προς την δόξα τραβά»
Το λέει και ο Ρίτσος:
«Τη ρωμιοσύνη μην την κλαις, εκεί που πάει να σκύψει
Με το σουγιά στο κόκκαλο, με το λουρί στο σβέρκο
Να τη πετιέται από ξαρχής ,αντριεύει και θεριεύει…»
Ελπίζω να βρούμε το δρόμο μας και τους άξιους ηγέτες που τόσο πολύ έχει ανάγκη στις μέρες μας αυτός ο τόπος.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
monajia
22-05-2011 @ 11:15 | Τη ρωμιοσύνη μην την κλαις, εκεί που πάει να σκύψει
Με το σουγιά στο κόκκαλο, με το λουρί στο σβέρκο
Να τη πετιέται από ξαρχής ,αντριεύει και θεριεύει…»
Ελπίζω να βρούμε το δρόμο μας και τους άξιους ηγέτες που τόσο πολύ έχει ανάγκη στις μέρες μας αυτός ο τόπος.
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Τσαλαπετεινός
22-05-2011 @ 14:45 | ::yes.:: ::yes.:: | | maniauri
23-05-2011 @ 07:21 | Αγαπητέ Ποντοπόρε καλά μας τα έγραψες αλλά ……...... υπάρχει και αλλά που θέλει πολύ κουβέντα !!!!!!! Δε νομίζεις???????? ::up.:: ::oh.:: ::up.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
