stixoi.info: Σαν όρος (αναθεωρημένο)

Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Σαν όρος (αναθεωρημένο)

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	130585 Τραγούδια, 269416 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Σαν όρος (αναθεωρημένο)

Ξεχνιέται ο ήλιος κι ανατέλλει στων ώμων σου τα υψώματα και το φεγγάρι να φωλιάσει θέλει στων μαλλιών σου τα φυλλώματα

Σε εμφάνισε θαρρείς ο ορίζοντας, η μήτρα εκείνη που γεννά ηλιοβασιλέματα
τρελλά όνειρα και νοσταλγίες πανάρχαιες για χώρες μακρινές.
Ένα σημάδι φωτεινό στην αρχή, με κάθε ανοιγόκλεισμα των ματιών
πλησίαζες συνεχώς μεγαλώνοντας κυανή καθώς το μακρινό βουνό
που στα πλευρά του ουρανού καρφώνεται σαν δόρυ μυτερό
ή σαν πέτρινο δόντι που φύτρωσε απροσδόκητα στη θάλασσα.
Αύρα καθάρια ορεινή ερχόταν απλόχερα με την ματιά σου
κι ο ήλιος ξεπρόβαλλε χαρωπός στα υψώματα των ώμων σου
λεπτομέρειες γίνονταν ορατές καθώς ερχόσουν ολοένα κοντύτερα
δάση κωνοφόρα οι βλεφαρίδες και τα μάτια σου λίμνες λαμπερές
ανοιξιάτικες νύμφες κατοικούσαν στα σκιερά σου οροπέδια
και στις πλαγιές σου σπάταλα κυλούσε το ποτάμι της νεότητας
Οι πρόποδές σου ζητούσαν μανιωδώς στέρεο έδαφος για να ριζώσουν
μα σε παρέσερναν φήμες μακρινές για άλλες φιλόξενες πατρίδες
κάποια κατάρα πουθενά μη βρεις να κατοικήσεις
Κυανότερη από πριν, πιο σκιερή, μικραίνεις, απομακρύνεσαι
καθώς σε διεκδικεί ο ορίζοντας, ο τάφος εκείνος των ηλιοβασιλεμάτων


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 7 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Έρωτας είναι να είσαι ευτυχισμένος με κάποιον, αγάπη να είσαι δυστυχισμένος χωρίς αυτόν

monajia 25-05-2011 @ 03:34	ΠΟΛΥ ΔΥΝΑΤΟ........................ ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ 25-05-2011 @ 03:34	καλημερα Δημητρη...........!!!!!!!!!!!!!
ΛΥΔΙΑ_Θ 25-05-2011 @ 04:32	!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΔΗΜΗΤΡΗ
aridaios 25-05-2011 @ 05:44	Αύρα καθάρια ορεινή ερχόταν απλόχερα με την ματιά σου κι ο ήλιος ξεπρόβαλλε χαρωπός στα υψώματα των ώμων σου ::love.:: και στις πλαγιές σου σπάταλα κυλούσε το ποτάμι της νεότητας ΔΥΝΑΤΟ.ΔΥΝΑΤΟ.ΔΥΝΑΤΟ. απο φλωρινα ::rock.::
Ναταλία... 25-05-2011 @ 06:07	Πολύ δυνατό Δημήτρη ::yes.:: ::up.:: ::theos.::
στίχος 25-05-2011 @ 06:12	...ε ξ α ι ρ ε τ ι κ ή ποίηση..............!!!! ( αναθεωρημένο ως προς το κλείσιμο ; )
ΚατεριναΘεωνα 25-05-2011 @ 06:28	πολυ ωραιο !!!!!!!!!!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο