| |
Πιάσαμε την μαλλιαρή πέτρα
ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
Παρότι το δελτίο καιρού μας προετοίμαζε για μπόρες και καταιγίδες εμείς το αψηφήσαμε. Σηκωθήκαμε και πήγαμε στην Μονή, το μικρό νησί απέναντι από την Πέρδικα. Στην Αίγινα. Ο στρωτός δρόμος και η καθαριότητα ,που συναντήσαμε ,μας έκαναν πολύ καλή εντύπωση. Οι ευκάλυπτοι και οι μικρές ακρογιαλιές διαδέχονταν τους αγρούς και τις αυλές γεμάτες με φιστικιές με τους καρπούς να κρέμονται. Η αύρα, η θαλασσινή με το γλυκό αεράκι και η έντονη μυρωδιά των σκίνων ήταν ότι καλύτερο για την μικρή εκδρομή μας.
Φτάσαμε στην Πέρδικα και ενώ οι ταβερνιάρηδες μας έστελναν κλεφτές ματιές για να μας προτρέψουνε να καταναλώσουμε τις λιχουδιές τους εμείς δείξαμε χαρακτήρα και ανεβήκαμε στο καΐκι για την Μονή. 5 ευρώ ανά άτομο και επιστροφή σε μιάμιση ώρα. Προλαβαίναμε να κάνουμε και ένα μπάνιο στα πεντακάθαρα νερά του νησιού. Εκεί στην Μονή ζήσαμε μια πρωτόγνωρη εμπειρία. Είδαμε σε απόσταση αναπνοής τα παγώνια και τα ελάφια του νησιού. Περπατούσανε άφοβα ανάμεσα στις ξαπλώστρες και τα τραπέζια. Μας πλησιάσανε και ήρθαν να φάνε ,από το χέρι μας, τα πατατάκια και το κρουασάν. Με απίθανες κραυγές το αρσενικό παγώνι άνοιξε μία πολύχρωμη βεντάλια 2 μέτρων βιαστικός να εντυπωσιάσει μια καινούργια κατάκτηση. Το ζευγάρι των ελαφιών διαχώρισε, από την αρχή, την στάση του απέναντι στο τουριστικό κοινό. Το ντροπαλό θηλυκό έφυγε τρέχοντας με το κεφάλι σκυφτό ενώ το αρσενικό ,με τα πανέμορφα του κέρατα ,μας πλησίασε άφοβα διεκδικώντας μερίδιο από τα ΄΄ δώρα ΄΄ των τουριστών. Όλοι ,ξένοι και ντόπιοι τουρίστες σπεύσαμε να βγάλουμε αναμνηστικές φωτογραφίες βγάζοντας κραυγές θαυμασμού για την ομορφιά της ελληνικής φύσης. Ήταν μία υπέροχη στιγμή που επισκιάστηκε μόνο από το σμήνος των λυσσασμένων αλογόμυγων που δεν αφήσανε γάμπα για γάμπα και σβέρκο για σβέρκο .Όλοι πήραμε και κανείς δεν έφυγε χωρίς τσιμπιά .Όλοι , ξένοι και ντόπιοι ,επιδοθήκαμε σε ένα παράξενο χοροθέατρο για να διώξουμε τις μύγες. Τα κορίτσια της καφετέριας πρόσφεραν ανιδιοτελώς τις υπηρεσίες τους για να απαλύνουν τους πόσους και τις ερυθρότητες από τα κορμιά μας. Σε μία ώρα δεν υπήρχε ούτε ένα σώμα χωρίς πετέχιες και φουσκάλες. Οι περισσότεροι ορμίσαμε στην θάλασσα αλλά ούτε και εκεί μας αφήσανε ήσυχους .Ευτυχώς η φίλη μου βρήκε δύο καταπληκτικές πέτρες με κάτι μικρά ασημένια ,σαν μεταλλικά κυπελάκια, λουλούδια πάνω τους και πολύ τρίχα γύρω γύρω. Ήταν οι μαλλιαρές πέτρες που αν τις βρίσκεις πριν την γιορτή του αγίου Πνεύματος σου φέρνουν πολύ γούρι..Αφήνεις πίσω σου όλα τα κακά και πορεύεσαι με αισιοδοξία ότι όλα θα σου πάνε πρίμα ..Βλέποντας τις όμορφες μαλλιαρές πέτρες ξέχασα λίγο τους πόνους μου.
Όταν φτάσαμε πίσω στην Πέρδικα οι μύγες μας εγκαταλείψαν για άλλους πελάτες. Καθίσαμε σε μια ταβέρνα και δοκιμάσαμε τις περίφημες κατσούλες. Μικρά κόκκινα ψαράκια με πλακουτσωτό κεφάλι, ηλίθιο βλέμμα και άσχημη μούρη αλλά με νόστιμη λευκή σάρκα δίχως πολλά κόκκαλα .Τσουχτερη τιμή (45 ευρώ/κιλό)για αδελφάκια των μπαρμπουνιών αλλά δεν είπαμε τίποτα στον γέρο ταβερνιάρη που μας εξήγησε για το έθιμο της μαλλιαρής. Αφού τις πιάσαμε τις μαλλιαρές όλα θα μας πάνε καλά!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
