| |
AceOfSpades
07-10-2005 | πένθος , ίσως η αίσθηση της προσωρινής απώλειας , ή ίσως η ασυναίσθητη αντί-έκφραση της ιδιοτέλειας ? very good , keep walking dude... | | EKI
07-10-2005 | Το πένθος του ανάμεσα ..............τα θαύματα δεν περιμένουν...........καλημέρα στη Λευκωσία. | | annaΤi
07-10-2005 | Μ' άρεσε που πρώτα χτίζεις την ατμόσφαιρα και μετά μπαίνεις μέσα.... μ' άρεσε το ίδιο κομμάτι με τον ΕΚΙ,,,,, αν και κόλλησα λίγο παραπάνω σ' εκείνο το "καταλήξει"...ή αντικαταστήσει.... ή καταλήξει.... ή καταστήσει.... καμιά φορά, και αντικαταστήσει.... (με τις απαντήσεις...) Καλό μεσημέρι, από εμένα,,,, :) | | jaxlarus
07-10-2005 | "Δεν μπορώ άλλο ... δεν βλέπω πουθενά" - πολύ δυνατό... Αφού μου 'ρθε γεύση από αίμα! | | Ανώνυμο σχόλιο
07-10-2005 | Απόλυτα φιλοσοφιμένο και πολύ καλό | | Ίμερος
07-10-2005 | μου θυμίζει στοπ καρε, κάθε εικόνα χωριστά, να την απολαμβάνεις | | elli
07-10-2005 | Το έχω διαβάσει ήδη 10 φορές και συνεχίζω... Πάω στην αρχή και φτάνω στο τέλος. Διαβάζω τον τίτλο και τον συμπληρώνω με το γνωστό : Λίθοι και πλίνθοι και ξύλα και κέραμοι ατάκτως εριμένα εις ουδέν χρήσιμα εστίν και καταλήγεις τα θαύματα, δεν περιμένουν
Και ταπεινά θα καταλήξω σχολιάζοντας σου εδώ: Ποιητή Γιώργο Πήττα, τα θαύματα, δεν περιμένουν γιατί όταν πραγματοποιούνται, κάποιοι είναι ικανοί να τα πιστέψουν και κάποιοι όχι. Τα δε θαύματα χρήσιμα εισίν μόνον για εκείνους, που είναι ικανοί να πιστέψουν. Για τους ανίκανους να πιστέψουν άχρηστα εισίν. Εκείνοι δε που πίστεψαν στα θαύματα και στον ποιητή αυτών, αναγνωρίζουν τις αλήθειες του για δικές τους. Και είναι οι αλήθειες που μπορεί και κρύβει αριστοτεχνικά ο θαυματοποιός μέσα στους θαυμάσιους στίχους και στα λόγια του. | | BonnieJo
08-10-2005 | με γοητεύει ιδιαίτερα η κορύφωση, η συνέχεια και το γεγονός ότι εισάγει μέσα στην ανάγνωση τη γεύση όπως απόλυτα εδώ ταυτίζομαι με το Λάζαρο αλλά και την ακοή..σχεδόν ξεκινά ψιθυριστά..και στο τέλος κραυγάζει. | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
