Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Οδός θλίψης
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130672 Τραγούδια, 269443 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Οδός θλίψης
 
Περπατούσα σ' αυτόν τον γνώριμο δρόμο.
Ξέρεις, ώσπου να φτάσω στο κίτρινο
παγκάκι, δίπλα στην αοριστία.
Εκεί που βρισκόμαστε συνήθως.

Κι όμως άργησες μια μέρα
και η μαυρίλα αυτού του κόσμου με πειράζει.
Μ' ενοχλεί η ασάφεια και η σοβαροφάνεια
η δειλία και το θράσος.

Και πότε δεν ήταν η αλήθεια σου αφορμή;
Γεννά καβγάδες με τις λέξεις,
ξεσπούν έριδες με τα γράμματα.
Δεν υπάρχει άλλος δρόμος.
Μόμο η οδός της θλίψης μας.

Πόσα και πόσα χειμωνιάτικα βράδια
πέρασαν σ' αυτό το στενό δρόμο.
Ναι μεν νοερά αλλά ωραία.
Τι τρελοί που είναι οι θλιμμένοι.
Είναι γκρί αυτή η τρέλα.
Μου ταιρίαζει νομίζω.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 9
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
monajia
10-06-2011 @ 03:39
::up.:: ::up.:: ::up.::
ds.sophist
10-06-2011 @ 04:50
υπεροχο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::up.:: ::theos.:: ::yes.::
στίχος
10-06-2011 @ 08:07

...μεγαλούργησες πάλι....πόσο ποιητικά αλλά και ρεαλιστικά όμορφο !!!!

..η ασάφεια και η δειλία είναι και λίγο αδυναμίες αλλά και καλλιτεχνικές έννοιες
η σοβαροφάνεια και το θράσος, όμως, είναι το ελαττωματικό σημείο της ύπαρξης..

...καλημέρα θλίψη...η αγάπη άργησε μια μέρα...η ( γκρι ) τρέλα της θλίψης...και το όλον, άριστο κατ' εμέ....
hauntedmary
10-06-2011 @ 09:53
::up.::
Aνδρέας Lark
10-06-2011 @ 11:53
'Mόνο τόσο' έως 'Οδός θλίψης'...υπάρχει μια ωριμότητα στα ποιήματά σου, ίσως αντιστρόφως ανάλογη της ηλικίας σου, η οποία περνάει μέσα από σχήματα 'λεκτικού' εκλεπτυσμού με εικόνες και υλικό αντλημένα από την καθημερινότητα (ίσως αυτό εννοεί ποιητικό ρεαλισμό ο 'στίχος' παραπάνω). Η παρατηρητικότητα σου ίσως υπερβαίνει κατά κάτι ελάχιστο την πραγματικότητα γεγονός ευτυχές που αφ' ενός δεν επιτρέπει στη φαντασία να υπερλειτουργεί (ποιητικά πάντα-ίσως γι' αυτό αφήνεις έξω αλληγορίες που περιλαμβάνουν εικόνες απ΄ τη φύση...εντάξει, είσαι και παιδί της εποχής σου) αφ' ετέρου δε, αποφεύγεις τα μονοπάτια της σκληρής χειραγώγησης του υλικού σου κάτι που κάνει κάποιους άλλους να 'ροκάρουν' ή να αποτρέπουν την ταύτιση δημιουργού-ποιητή και αναγνώστη.
Στα πρώτα σου που είχα διαβάσει (όσο θυμάμαι, χωρίς να μπω να διαβάσω ξανά) θυμάμαι ότι υπήρχε ένας πιο έντονος ερωτισμός (γοητευτικός και εκφρασμένος με την απολυτότητα της μοιραίας έλξης)...το ερωτικό στοιχείο φυσικά παραμένει αλλά μοιάζει η επεξεργασία του να γίνεται στη μετά-έλξη φάση...
Φαντάζομαι ότι πολύ γρήγορα θα συνειδητοποίησες ότι το να μην πλησιάζει πάρα πολύ ο δημιουργός τον αποδέκτη αλλά και να μην απομακρύνεται υπερβολικά (δεν μιλάω βέβαια για το επικοινωνιακό κομμάτι του αλλά για το καθαρά δημιουργικό δηλ. τους ίδιους τους στίχους του) είναι ίσως η βασική ορίζουσα στη δουλειά ενός καλλιτέχνη, λογοτέχνη...
sbiscuit1
10-06-2011 @ 16:32
Κι όμως άργησες μια μέρα
και η μαυρίλα αυτού του κόσμου με πειράζει.
Μ' ενοχλεί η ασάφεια και η σοβαροφάνεια
η δειλία και το θράσος.

::up.:: ::up.:: ::rock.::
πολυ ωραιο!!!!!!!!!!!!!!!
ΜΙΧΑΛΗΣ 63
11-06-2011 @ 10:06
Κι όμως άργησες μια μέρα!!!!!!!!!!!

ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ ΑΝΔΡΕΑ

::theos.::
maniauri
13-06-2011 @ 14:40
Διάβασα ότι είσαι μικρός σε ηλικία !!!!!! Μπράβο Ανδρέα !!!!!!!!!! Τα καταφέρνεις θαυμάσια ::1255.::
Κοιτάζω μ(προ)στά.
13-06-2011 @ 14:47
Με λενε Προδρομο..και σε ευχαριστω πολυ!!!!!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο