gk_giotaki
21-06-2011 @ 03:56 | ::4840.::
ΤΗΝ ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΜΟΥ ΓΙΩΡΓΟ | |
ALIROS
21-06-2011 @ 04:06 | Σέ ένα προσκλητήριο, γεμάτο άναμνήσεις,
στηρίζομαι γιά νά σέ δώ, ναρθείς νά μ έξηγήσεις,
τί γίνανε τά νιάτα μας, πού πήγε ή ζωή μας,
πού γρήγορα μάς χώρισε κι είμαστε μοναχοί μας. ::angel.:: ::theos.:: ::theos.:: ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ | |
monajia
21-06-2011 @ 04:35 | ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ..........................
::1255.:: ::1255.:: ::1255.:: | |
peiraiotissa
21-06-2011 @ 04:49 | Α πανάθεμά σε μεσημεριάτικα...τι μακάβριο!!!!!!!!!
Αλλά....πολύ καλό!Καλημέρα! ::up.:: ::hug.:: | |
ΛΥΔΙΑ_Θ
21-06-2011 @ 04:53 | τί γίνανε τά νιάτα μας, πού πήγε ή ζωή μας,
πού γρήγορα μάς χώρισε κι είμαστε μοναχοί μας.
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!ΘΛΙΜΜΕΝΑ ΟΜΟΡΦΟ
::theos.:: ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΓΙΩΡΓΟ | |
Mafioza
21-06-2011 @ 04:58 | Πολύ σκοτεινό Μ'Αρέσει τρελααα....υπέροχος ο τρόπος που συνδυαζεις τις λέξεις!!!!!καλό μεσημέρι... ::theos.:: ::up.:: ::rock.:: | |
Sofitsa
21-06-2011 @ 05:01 | Χμ! Ωραίο αλλά ... μου πιάστηκε η ψυχή μωρέ!
| |
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
21-06-2011 @ 05:11 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
αντικλείδι
21-06-2011 @ 05:23 | Συγκινητικό το προσκλητήριο-αποχαιρετιστήριο σου Γιώργη μου !!!
Πολύ συγκινητικό κι υπέροχο , τα φιλιά και την αγάπη μου "πάντα" ...! | |
oneiropola
21-06-2011 @ 05:33 | Σέ ένα προσκλητήριο, γεμάτο άναμνήσεις,
στηρίζομαι γιά νά σέ δώ, ναρθείς νά μ έξηγήσεις,
τί γίνανε τά νιάτα μας, πού πήγε ή ζωή μας,
πού γρήγορα μάς χώρισε κι είμαστε μοναχοί μας.
Μπραβο Γιωργο !!!!!!! ::theos.:: ::yes.:: ::theos.:: | |
martin luther
21-06-2011 @ 06:19 | γειά σου Γιωργάκη!!!!! ::hug.:: ::hug.:: | |
aspigon
21-06-2011 @ 07:28 | Σέ όλους προσκλητήριο, σήμερα θά σημάνω.
Τά κολητάρια τά παλιά, νά δώ πρίν νά πεθάνω.
Νά μέ φιλήσουν σταυρωτά καί νά μέ χαιρετίσουν.
Στού Άδη τήν κατηφοριά, νά μέ ξεπροβοδίσουν
υπέροχο!!!!!!!!!!! πολύ πολύ καλο γραμμένο!!!!!!!!!!!!
BRAAAAAAVO!!!!!!!!!!Γιώργο | |
Ναταλία...
21-06-2011 @ 08:31 | Τούς φίλους πού μ άγάπησαν, τούς θέλω όλους γύρω,
γιά νά πιαστούμε όλοι μαζί καί τό χορό νά σύρω.
Όπως γλεντούσαμε παλιά, σφιχτά άγκαλιασμένοι,
τότε πού ήμασταν μαζί, τρελλοί κι εύτυχισμένοι.
Σέ ένα προσκλητήριο, γεμάτο άναμνήσεις,
στηρίζομαι γιά νά σέ δώ, ναρθείς νά μ έξηγήσεις,
τί γίνανε τά νιάτα μας, πού πήγε ή ζωή μας,
πού γρήγορα μάς χώρισε κι είμαστε μοναχοί μας.
Νοσταλγικό ::yes.:: ::up.:: ::theos.:: | |
καζανάκι
21-06-2011 @ 10:43 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
DimitrisPratsos
21-06-2011 @ 12:15 | ΜΠΡΑΒΟ ΓΙΩΡΓΟ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ
::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
ierapostolos
21-06-2011 @ 14:54 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: Νοσταλγία, ομορφιά και δύναμη, όπως είναι τα νιάτα.... | |
στίχος
21-06-2011 @ 16:42 |
Συγκινητικό....και με δύναμη ψυχής..........!!!!
::love.:: και σκέψη... | |
ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ
21-06-2011 @ 23:04 | Ποίηση που βαστά από άλλον καιρό..
πολύ ωραία!
::up.:: ::up.:: | |
 |
