stixoi.info: οι οψεις της θειας

Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: οι οψεις της θειας

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	130585 Τραγούδια, 269417 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

οι οψεις της θειας

: η δικη και η χαρη/ σε A προσωπο

δεν θελω να ξερω τι ειναι σωστο και λαθος για τον καθενα
αντιλαμβανομαι ομως πως οτι λιγοι διακρινουν ειναι
το ορθον
πραγμα που δεν φτανει να μιμηθω αυτο ή αυτους βεβαια

ολα στον κοσμο προσφερονται και προφερονται ελευθερα
-σαν τις καραμελες σαν τα ναρκωτικα σαν την ουσια με τα πολλα προσωπα
ειτε καποιοι τα απαγορευουν ειτε οχι
ειτε καποιοι επ ωφελουνται ειτε οχι-
για να μαθω αν μη τι αλλο αμεσα μεσω της ελευθερης χρησης
την αυτοσυγκρατηση την ορθη εκτιμηση την ορθοτητα της εκτιμησης
να μαθω αν μη τι αλλο μεσα απο τα αθωα και τα διαολια πως
οταν μπουν στο αιμα στενευουν τα ορια με ρυθμο καταιγιστικο
σκοτωνουν λογικη και καρδια μαζι

την ελευθερια προσφερουν μεσα απο τον θανατο
μεσα απο το πρισμα της παραμορφωσης αδιακριτη και αυτη
ή κι αν διακρινεται δεν γινεται παραδεκτη
η απομονωση μου πραξη πρωτη του υπερφιαλου εγω μου
απο τον ιδιο μου τον ενδοτερο εαυτο
σα το λαθος που επαναλαμβανεται και μαλιστα συνειδητα απο εθισμο
απο συνηθεια με αλλα λογια παυει να καταστρεφει μονο εμενα
πια επιτιθεται και διασκεδαζει σχεδον απαντες

τι να πω φροντιδα χρειαζεται εδω
αδιακριτως απο καθενα με ρυθμο καθαρα προσωπικο- οπως αναπνοη
τι σωμα τι οχημα- μα και διχως οχημα με το δικο μου σωμα μαθαινω να περπατω
κατι που προαπαιτει προθυμια για οσο υπαρχει κενο
για την κατανοηση της αντικειμενικοτητας
για την αντιμετωπιση του ακουω και βλεπω κατα οπως βολευομαι και να μιλαω να ποιω
και τι να πω αν παλι την αξιωση τουτη την απο τον Κοσμο παραχωρημενη
τη μεταθετω ακομη σαν υποχρεωση αμετακλητα δευτερευουσα στον χρονο
παραχωμενη μεσα μου αγαπη
θα υποστω τις συνεπειες που θελω δεν θελω ο χρονος θα μου φερει
ειτε στο σωμα ειτε στην πορτα
θα μου πει ή θα μου γραψει.. καλη σου μερα
λυπουμαι βαθυτατα ..
...γι' αυτες γι' ολες αυτες τις ανιατες νοσηροτητες δεν ευθυνομαι εγω
για τα συμβιβασμενα σου χερια τη ζωη που σου αρπαζουν τελεσιδικα
ευθυνεται η αλογιστη χρηση που μου κανεις.

μ' ακομη μια και μονο μερα να 'χουν μεσα τους μια ζωη ολακερη ζεις με αυτην
εξω απο τον χρονο και τους τοπους της λησμονιας
τα ασημαντα που παντα μενουν αγγιζεις.


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 5 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Αγαπας? Ξανακοιτα. Κοιτα καλυτερα. http://www.youtube.com/watch?v=C3j0LyysECA&feature=channel_video_

αντικλείδι 23-06-2011 @ 07:35	πολύ ωραίες και σωστές σκέψεις ...
monajia 23-06-2011 @ 08:41	Η ΓΡΑΦΗ ΣΟΥ ΚΑΘΗΛΩΝΗ................ ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ...................... ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Αστρογιογγι 23-06-2011 @ 15:34	απ' τα καλυτερα σου Γιουλη!...απειρες οι στιγμες... η αλογιστη χρηση που μου κανεις... τα ασημαντα που παντα μενουν αγγιζεις... βρε! δεν ξερω αν πρεπει να σε φιλησω... η να σε δαγκωσω! χα!..Ομορφια!
Υποκρισία 23-06-2011 @ 16:06	ξερεις ομως οτι δεν πρεπει να διχαστεις/ δαγκωτο φιλι χαχα καλημερα/
AETΟΣ 24-06-2011 @ 00:27	Υπέροχη η γραφή σου!!!! Καλημέρα! ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο