| |
Αστρογιογγι
23-06-2011 @ 15:26 | Ομορφια βρε!...αλλα ρομαντικη...
γι αυτο και ανεκτιμητη!...
http://astrojoggi.pblogs.gr/2011/06/to-kagkelo.html | | monajia
23-06-2011 @ 15:21 | ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ...................
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | montekristo
23-06-2011 @ 15:50 | καλησπέρα ::smile.::
βασίλη της εξουσίας το κάγκελο ...να της το φερουμε καπέλο
δυνατός ::smile.::
πόσο αειθαλής είναι αυτός ο άνθρωπος:
http://www.youtube.com/watch?v=22Xrfij_AOI | | Αστρογιογγι
23-06-2011 @ 16:05 | ....ειμαστε 100 χρονια μπροστα απ' ολους στην Αμεση Δημοκρατια! ασχετα αν αυριο μας ξεπερασουν οι Ευρωπαιοι!...
να 'χαμε πολιτικους μοναχα...
ο Μανωλης ... κριμα που δεν κυβερνησε πραγματικα... | | Denis
23-06-2011 @ 16:18 | Μ' άρεσε ιδιαίτερα η κρυμμένη στο ακροτελεύτιο τρίστιχο, καβαφικού τύπου, ειρωνεία σε βάρος του καγχασμού των σωφρόνων! Αν και, βεβαίως, κανένας βράχος, όσο σκληρός κι αν είναι, πάντως δεν είναι άτρωτος, αφού υπόκειται στον αδήριτο φυσικό νόμο της φθοράς και του αέναου μετασχηματισμού της ύλης σε ενέργεια...
Όμως, βρε παιδιά, το -ας υποθέσουμε, επειδή αμφισβητείται...- επιτυχημένο πείραμα άμεσης δημοκρατίας στην τοπική κλίμακα, πρακτικά είναι, τάχα, εφικτό ν' αποτολμηθεί ή, ακόμα λιγότερο, να λειτουργήσει και να ευδοκιμήσει σε πανελλήνια κλίμακα ή κάτι τέτοιο είν' εντελώς ουτοπικό; ::huh.:: Σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις είναι που θυμάμαι τους Κατσιμιχαίους: όλες οι λύσεις είναι φίνες και ωραίες, τότε και μόνον, όταν είναι κι εφικτές... Αλλά -φευ!- ας μην επεκταθώ περισσότερο, γιατί προβλέπω να μου τραγουδάτε σε λίγο εν χορώ: ''αφού δεν έχει νέα ευχάριστα να πει, καλύτερα να μην μας πει κανένα.''... ::rol.:: | | Αστρογιογγι
23-06-2011 @ 16:25 | Ντενις πριν σου απαντησει ο Μοντε..κι επειδη παω για υπνο..κι επειδη ειμαστε Ελληνες με ολη την σημασια της λεξης σου απαντω οτι δεν υπαρχει πιο απλο κι ευκολο πραγμα απο το να γινουμε μια εικονικη αμεση δημοκρατια
Διαβασε αν βρεις τον Νορμαν Σπιναρντ το βιβλιο του
Πασιφικα...και θα καταλαβεις γιατι ειμαι οπαδος... | | montekristo
23-06-2011 @ 16:37 | μήπως κι εγώ την ξέρω την απάντηση ::smile.::
αλλά όταν είμαστε ικανοί να πατάμε στο φεγγαρι, να συνεργάζονται χιλιάδες επιστήμονες, εργάτες, για να φτιάξουν ένα καινοτόμο προϊόν που στην τελική μπορεί και να μην είναι χρήσιμο καθόλου... ή κάθε κυριακή να γεμίζουν τα γήπεδα με κόσμο και να αφοσιώνονται στην μπάλα... ή να παρακολουθούν τα μεσημεριανά και να ξέρουν τι βρακί φοράει η καθεμιά
από όλη αυτήν την ενέργεια, τις δράσεις, την γνώση -άχρηστη και μη- δεν περισσεύει λίγη για να μπορούμε να συνεννοηθούμε πως θέλουμε να ζήσουμε?
ερώτημα αντί για απάντηση...και καληνυχτίζω γιατί και μένα κλείνουν τα μάτια μου ::smile.:: | | Denis
23-06-2011 @ 16:59 | Πολύ ενδιαφέρον μου φαίνεται, Βασίλη, το βιβλίο που προτείνεις... Θα το αναζητήσω σε πρώτη ευκαιρία, μπας και γίνω κομματάκι σοφότερος στο ζήτημα της άμεσης δημοκρατίας... Για να μην παρεξηγούμαι, όμως, επί της αρχής είμαι σύμφωνος στην αυτοθέσμιση κι αυτοκυβέρνηση, δηλ., εν τέλει, στην αυτοδιάθεση της κοινωνίας χωρίς την ανάγκη παρεμβολής ή διαμεσολάβησης ενός κράτους συγκροτημένου στη βάση ενός πολιτεύματος αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας δυτικού τύπου... Όμως, ειλικρινά, δεν βλέπω πως πρακτικά θα 'ταν δυνατό να στηριχθεί σε στέρεη βάση το οικοδόμημα μιας τέτοιας κοινωνίας... Ίσως γιατί δεν διαθέτω, μεταξύ άλλων, τ' αναγκαία γνωστικά εφόδια και την απαραίτητη διορατικότητα... Πάντως, αν τυχόν δεν το 'χουμε αντιληφθεί, ήδη έχουμε εισέλθει σε μια συζήτηση θεσμικής αμφισβήτησης της πολιτικής και κοινωνικής σκοπιμότητας του κοινοβουλευτισμού ως λυδίας λίθου του αντιπροσωπευτικού συστήματος της ελληνικής δημοκρατίας, όπως καταστρώνεται στο Σύνταγμα του 1975/1986/2001, το οποίο, μάλιστα, αν δεν σφάλλω, ορίζει ως μη αναθεωρήσιμες τις διατάξεις του εκείνες, με τις οποίες καθορίζεται η μορφή του πολιτεύματος ακριβώς ως προεδρευόμενης κοινοβουλευτικής δημοκρατίας... Τέτοια, όμως, αμφισβήτηση του κοινοβουλευτισμού, ως κρίσιμης θεσμικής συνιστώσας του πολιτεύματός μας, δεν νομίζω ότι, προς το παρόν τουλάχιστον, άρθρωσαν οι πλατείες και οι αγανακτισμένοι τους... | | arpistre
23-06-2011 @ 17:46 | την καλησπέρα μου
για όσους, όσες δεν είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν εκείνη τη συζήτηση, δύο σημεία από το φινάλε του Γλέζου
η διατύπωση είναι στο περίπου:
.. Έρχονται φίλοι και μου λένε "Μανώλη σ' έχομε ανάγκη". Και εγώ τους απαντώ "Όσο θα λέτε ότι έχετε κάποιον ανάγκη, θα πηγαίνετε από το κακό στο χειρότερο"
και ένα άλλο, παρόλο που το θέμα δεν πρέπει να χωράει συναισθηματισμούς, αλλά μου φάνηκε συγκλονιστικό
.. Τώρα μετά από όλα αυτά τα χρόνια, καμιά φορά έρχονται πριν κοιμηθώ, οι παλιοί μου φίλοι και οι σύντροφοι που έχουν φύγει πια, και τα λέμε.. Και απόψε θα έρθουν και θα μου πουν "Μανώλη, τι έγιναν οι αγώνες μας, τι έγιναν τα όνειρά μας;;" Και εγώ θα μπορώ να τους απαντήσω "Υπάρχουν τα όνειρά μας και είναι εδώ"
αυτό που θίγει ο Σάκης, το αν είναι και κατά πόσο εφικτό να λειτουργήσει αμεσοδημοκρατικά μια χώρα, νομίζω δεν απαντιέται εκ των προτέρων..
το Σύνταγμα τώρα.. αν υποθέσουμε ότι συμπυκνώνει την λαϊκή πολιτική βούληση κατά τη στιγμή της σύνταξής του (λαϊκή.. μέσες άκρες λέμε τώρα)
τότε είναι σχετικά ασφαλές να συμπεράνουμε ότι βρίσκεται σε μεγάλη διάσταση από την λαϊκή πολιτική βούληση, όταν αυτή εκφράζεται με έναν δυναμικό τρόπο
στις πλατείες, από όσο γνωρίζω, υπάρχουν ως τα τώρα σποραδικές αναφορές στην αμφισβήτηση του ίδου του κοινοβουλευτισμού σα θεσμού
κυρίως αυτό που εκφράζεται είναι η απαξίωση όσων καταπατούν τις διατάξεις του υπάρχοντος Συντάγματος
κατά τη γνώμη μου (και κάνω πρόβλεψη αυτή τη στιγμή) το επόμενο λογικό βήμα είναι να εντοπιστούν και απαξιωθούν οι θεσμοί που επιτρέπουν σε κάποιους να καταπατούν τις διατάξεις του Συντάγματος
και μια τέτοια αναζήτηση όσο εξελίσσεται, θα οδηγήσει κάποια στιγμή στην συνολική αμφισβήτηση του κοινοβουλευτισμού
στις πλατείες μια τέτοια ζύμωση ήδη λαμβάνει χώρα μέσω των συνελεύσεων
κια όσο αυτές θα λειτουργούν και όσο θα συγκροτούνται και άλλες , σε πιο πολλές γειτονιές, πιστεύω ότι τόσο θα τρίζουν τα θεμέλια του υπάρχοντος Συντάγματος..
βέβαια, και εγώ δεν τα έχω απολύτως καθαρά αυτή τη στιγμή, μου είναι δύσκολο να κρίνω τη δυναμική του "κινήματος", ή αυτού του "πράγματος" τέλος πάντων..
και πάντα μέσα στο παιχνίδι οι απόπειρες κηδεμόνευσης είναι ένας περίεργος παράγοντας..
απλά συζήτηση κάνουμε..
και εγώ λέω να πάω για ύπνο..
::xmas.:: | | montekristo
24-06-2011 @ 18:00 | κι άλλο ένα βιβλίο (μικρό, είναι απομαγνητοφώνηση ομιλίας)
που διαβάζεται εύκολα κι έχει πολύ ενδιαφέρον
http://www.scribd.com/doc/7414318/1999-
Κορνήλιος Καστοριάδης - Η Αρχαία Ελληνική Δημοκρατία και η σημασία της για μας σήμερα
| | Jorlin
25-06-2011 @ 10:26 | Λοιπόν... ::blush.::
Να πω ότι χαίρομαι που η δική μου δημιουργία, που απλά περιγράφει/επεξηγεί μια ζοφερή πραγματικότητα, έγινε έναυσμα για τη δική σου, την τόσο αισιόδοξη κι ελπιδοφόρα...
Ω, ναι, καταφτάνει η μέρα που άμμο θα τον κάνουμε το βράχο, κι έπειτα θ' αράξουμε πάνω του και θα λιαστούμε επιτέλους!... ::yes.::
Πώς αλλιώς θα μπορούσε να γίνει άλλωστε;...
Όπως τα δέντρα στις συνοικείες των πόλεων, που συχνά τα φυτεύουν σ' έναν μικρό κυκλάκο χωμά περικυκλωμένο από τσιμέντο, έναν κυκλάκο τρομερά στενό για τις ανάγκες του κορμού που θ' αναπτυχθεί... Όπως έχω ιδίοις όμμασι διαπιστώσει... δεν είναι ο κορμός που θα πάψει ν' αναπτύσσεται... το τσιμέντο είναι που θα ραγίσει!... ::rock.:: | | montekristo
25-06-2011 @ 15:35 | γιατί ο κορμός είναι ζωντανός ::smile.::
να ξερες πόσο μου αρέσει το παράδειγμά σου | | nikodo
26-06-2011 @ 13:50 | σε διαβάζω και μου αρέσει η όλη προσέγγισή σου ...κάποτε που θα έχω χρόνο και διάθεση για κουβεντούλα ελπίζω να τα πούμε - θα χαρώ-
όσο για τον Θ.Παπακωσταντίνου ...σ' αυτό νομίζω ευθύνεται ο συνθέτης και ερμηνευτής , χάρηκα πάντως που σου τον θύμισα ...μακάρι να μπορούσα να γράψω και γω τέτοια στιχάκια .Το θεωρώ βέβαια πολύ μεγάλο κομπλιμέντο ....ο τύπος είναι νομίζω ότι πιο καλό μας έχει απομείνει (στη μουσική και στο στίχο).
Εξάλλου εγώ είμαι ακόμα πολύ νέος στην ηλικία ευτυχώς 50+ και σαν νέος λοιπόν λαμπρός και φέρελπις μου αρέσει να έχω και να ακολουθώ πρότυπα .
τα λέμε | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
