| |
| | Στο Νικο |  | | | Το παρακατω ειναι απλες σκεψεις. Γραφτηκε στις 6/4 2011 σε μια καφετερια στην Κρητη. Ειναι αρκετα προχειρο αλλα μου αρεσε ετσι οπως μου βγηκε. Οσο για τα οσα ορθογραφικα συγγνωμη... | | |
Είμαι εδώ Νίκο! Περπατάω εκει οπου νοσταλγησες. Βλεπω τον μεγαλο σου ηλιο να δυει πισω απο την γραμμή που σχηματίζει ο οριζοντας με τη θαλασσα και συλλογιζομαι πως εχει τελειωσει. Μα καθως σου γραφω αυτες τις λεξεις αναρωτιεμαι: Ποιος Νικος να εισαι αραγε;
Ηρθα στην Κρητη με μιση καρδια, και με δυο σου λογια που μου αφησες και τα φυλαξα. Καποτε μου μιλουσες και με ξυπναγες, και εγω ακομα προσμενω την αλλαγη! Και μεσα στην επιθυμια να μεινω ελευθερος, θα ακολουθησω τα δυο λογια που σε συντροφευουν: "Δεν ελπιζω τιποτα, δε φοβαμαι τιποτα, ειμαι ελευθερος."
Συγγνωμη Νικο που ακομα ελπιζω. Μα εσυ δε μου ειπες πως μια φορα "ητανε μια ομορφη κυρα".
Και παντα την ηξερα, ακομα και πριν την γνωρισω. Την ειδα στα ονειρα μου. Και μετα την συναντησα. Λευθερη εδειχνε σαν και εμενα, και ετσι με εδιωξε. Μα εγω την αγαπησα και της εδωσα τη μιση καρδια μου. . Την εστειλα στο Στρασβουργο να φυλαει τα ματια της, (αυτα τα πρασινα ματια που αλιμονο αν παψω να τα αγαπαω!) και να την κοιμιζει οπου και αν βρισκεται.
Το βραδυ που ηρθε δε μου μιλησε... Κλασσικα. Γι αυτο και εδωσα το μισο του μισου που μου απεμεινε σε ενα κοριτσι που τοσο αυθορμητα λατρεψα τα μακρια της μαλλια, μα εκενα και παλι λαθος!
Και ετσι ετοιμος να το ξαναδωσω σε οποια το αξιζει, και δε με πεταξει τοσο αδικα οσο εκεινη η πρωτη. Οποια εχει καρδια και δεν με αποφυγει. Και ισως καποια μερα ξεχασω αυτα που διχως δευτερη σκεψη εχασα...
Αλλα το στραβο μου μυαλο δεν το καταλαβαινει αυτο.
Φοβαμαι και ελπιζω. Ελπιζω ακομα σε καποια θαμμενη σπιθα στο βαθος της ψυχης της. Μια σπιθα που μακαρι καποτε να γινει κελι και να με φυλακισει! Και μεσα σε αυτες τις λιγες ωρες που απομενουν ελπιζω να με αγαπησει πριν την χασω για παντα.και επιτελους θα βρω την συνοχη στο μυαλο μου, και θα παψω τους συνειρμους που αιωνια με βασανιζουν! Γιατι μπορει να φωτιζεται ο ουρανος μου με αυτους αλλα μαυριζει η καρδια μου!
Αρα ποσο ελευθερος ειμαι τωρα Νικο; Αρκει το ενα τεταρτο που κρατησα για μενα να με κρατησει ζωντανο, για να φερω" αναποδα ολο τον ντουνια";Χωρις να μου εχεις θεσει χρονικο οριο και περιορισμους, και εχοντας σβησει καθε δισταγμο, φαινεται πολυ ευκολο, μα δεαν ειναι...
Το τελευταιο αυτο κομματι της ψυχης μου εκλιπαρει λιγη βοηθεια. Λιγο φως με τουτη την προσευχη. Και ισως να σε δω στον υπνο μου, μα θα ειναι πολυ αργα για να διορθωσω κατι. Να γυρισω και να τη βρω με 2 λουλουδια στο χερι. Να περιπλανηθω στα σοκακια της ψυχης της, με την αδεια της για τελευταια φορα. Στα πρασινα ματια της που με σκοτωνουν οπως με κοιτανε και κανουν τον λογο μου τοσο ρηχο...
Γιατι χθες την ειδα Νικο να παιρνει ανθη απο τον ταφο σου....
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | orestisaek@freemail.gr | | | |
|
zanneiotisa
26-06-2011 @ 14:16 | Βλεπω τον μεγαλο σου ηλιο να δυει πισω απο την γραμμή που σχηματίζει ο οριζοντας με τη θαλασσα και συλλογιζομαι πως εχει τελειωσει. Μα καθως σου γραφω αυτες τις λεξεις αναρωτιεμαι: Ποιος Νικος να εισαι αραγε;
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Το τελευταιο αυτο κομματι της ψυχης μου εκλιπαρει λιγη βοηθεια. Λιγο φως με τουτη την προσευχη. Και ισως να σε δω στον υπνο μου, μα θα ειναι πολυ αργα για να διορθωσω κατι. Να γυρισω και να τη βρω με 2 λουλουδια στο χερι. Να περιπλανηθω στα σοκακια της ψυχης της, με την αδεια της για τελευταια φορα. Στα πρασινα ματια της που με σκοτωνουν οπως με κοιτανε και κανουν τον λογο μου τοσο ρηχο...
Γιατι χθες την ειδα Νικο να παιρνει ανθη απο τον ταφο σου....
τελειο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! | | Ναταλία...
27-06-2011 @ 05:38 | πολύ ωραίο ::yes.:: ::up.:: ::yes.:: | | monajia
29-06-2011 @ 10:46 | ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ......................
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
