Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Ο Δρόμος
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130674 Τραγούδια, 269443 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ο Δρόμος
 
[align=center]Πήρα τον δρόμο με στροφές,
που είχα μάθει,
χωρίς κανόνες κι ενοχές,
μα γεμάτος λάθη.
Κάπου στη μέση θα σταθώ,
μετανιωμένος,
ποτέ όμως πίσω δεν γυρνώ,
κυνηγημένος...

Είμαι εδώ και προχωρώ,
μπροστά ακόμα,
όλα μου φαίνονται βουνό,
κι εγώ είμαι χώμα.
Θα κάνω πέτρα τη καρδιά,
να μη πονέσει,
τον δρόμο τούτο τον μακρύ,
πρέπει να αντέξει...

Τον δρόμο έχω πάρει
αυτόν που μου γουστάρει,
γιατί έχω μάθει να κερδίζω την ζωή...
Δεν ξέρω μη και πρέπει,
με αδειανή την τσέπη,
ο πλούτος όλος είναι μέσα στη ψυχή!

Πήρα τον δρόμο της ζωής,
χωρίς παρέα,
γιατί δεν έμαθε κανείς,
πως να ζει ακραία.
Στα χνάρια χίλιων αστεριών,
κι όπου με βγάλει,
το όνειρο μου ζωντανό,
στο προσκεφάλι...[/align]

Χρήστος Μπαλτατζίδης 29/07/2011


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 7
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Όποια θελήσει τα τραγούδια μου να κρίνει, ας το σκεφτεί μήπως γραφτήκανε για εκείνη…
 
John Fenix
29-07-2011 @ 03:23
Στα χνάρια χίλιων αστεριών,
κι όπου με βγάλει,
το όνειρο μου ζωντανό,
στο προσκεφάλι...


Παρα πολυ ομορφο!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::up.:: ::up.:: ::up.::
monajia
29-07-2011 @ 07:12


Πήρα τον δρόμο με στροφές,
που είχα μάθει,
χωρίς κανόνες κι ενοχές,
μα γεμάτος λάθη.
Κάπου στη μέση θα σταθώ,
μετανιωμένος,
ποτέ όμως πίσω δεν γυρνώ,
κυνηγημένος...

ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ...............

ΚΑΙ ΜΟΥ ΘΥΜΙΖΕΙ ΤΕΡΛΕΓΚΑ ΧΡΗΣΤΟ....

::hug.:: ::hug.:: ::hug.::
ΚΥΠΡΟΚΗΡΥΞ
29-07-2011 @ 08:53
καλημερα πολλλα ωραιο αρεσεν μου ::smile.:: ::smile.:: ::smile.::
Σμαραγδα 2,17
29-07-2011 @ 10:15
δυνατο ζεμπεκικο ::yes.::
Γιάννης Ποταμιάνος
29-07-2011 @ 10:16
Πήρα τον δρόμο της ζωής,
χωρίς παρέα,
γιατί δεν έμαθε κανείς,
πως να ζει ακραία.
Στα χνάρια χίλιων αστεριών,
κι όπου με βγάλει,
το όνειρο μου ζωντανό,
στο προσκεφάλι...

Πολύ όμορφο Χρήστο
την καλημέρα μου
::yes.:: ::yes.::
tarifula
29-07-2011 @ 15:15
θα συμφωνησω με τη προλαλησαντα...ωραια ζεμπεκια..
αντικλείδι
29-07-2011 @ 17:19
Θαυμάσιο !!!!!!!!!!!!!!!! όποια κι αν είναι η τύχη του !!!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο