| |
Το πρωινό μου ξύπνημα
στην κούπα του καφέ μου,
πνιγμένο παραλήρημα
μια «καλημέρα» μήνυμα,
«μου λείπεις, εαυτέ μου».
Το πρωινό μου ξύπνημα
της μοναξιάς το ζήτημα
το «πάντα», το «ποτέ μου».
Μέχρι το απομεσήμερο
τσιγάρα σβήνω, σκέψεις
με ένα «Γιατί» εφήμερο
στα χείλη μου σαν ήμερο
θεριό που θ’ αγριέψεις.
Μέχρι το απομεσήμερο
να σ’ αρνηθώ και σήμερον
μη και τυχόν με κλέψεις.
Μα μέσα μου σουρούπωσε
και η σκοτεινιά με πνίγει.
Όσα η καρδιά μου σου’ δωσε
ο νους μου τα σουλούπωσε
σε μιαν ελπίδα λίγη.
Μα μέσα μου σουρούπωσε
κ’ η αγάπη μου που βούρκωσε
το δάκρυ έχει για ζύγι.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
