το ποιηματάκι αυτό εκφράζει όλους αυτούς που όταν τα φώτα της μέρας σβήσουν,τις νυχτερινές ώρες που οι άλλοι κοιμούνται, πιάνουν ένα στειλό κι ένα κομμάτι χαρτί και γράφουν, απλά για κάτι θέλουν να πουν.
Στιγμές που ζούμε μόνοι,
κάτω από ένα σεντόνι,
χαράματα στου κόσμου τη σιγή.
Πάνω σε σημειώσεις,
αυτό που θες να δώσεις,
τραγούδια για τη ζωή.
Σταγόνες οι αναμνήσεις,
φουντώνουν αν ακούσεις,
τη βροχή
